Τρίτη 30 Ιουλίου 2024

Κερύνεια - Η Ευρωπαϊκή πόλη υπό κατοχή (βΙντεο)-Ο δρόμος προς την Κερύνεια (ποίημα )

 

Ο δρόμος προς την Κερύνεια – του Κώστα Π. Μιχαηλίδη

Ο δρόμος πάει λοιπόν προς την Κερύνεια.
Λίγο πιο πέρα βλέπεις τα βουνά
Μια υποψία η θάλασσα.


‒Τα βουνά δεν είναι από σάρκα,
μου είπες.
Μένουν απλώς εκεί που ήταν πάντα.
Τους πεθαμένους ποιος τους λογαριάζει;

Πάνω σε μια πλαγιά,
στην κορυφή του αγίου Ιλαρίωνα

ή στο ακρογιάλι;
Δεν φτάνει ένα καμπαναριό
ούτε το δέντρο στην πλατεία του Μπέλλα-Παΐς
να τους λυτρώσει.
Ο χαμός περισσεύει
μέσα στους δρόμους
εκεί που χτες ακόμα
οι άνθρωποι έπαιζαν το ανύποπτο παιγνίδι τους.


Πόσα χρόνια στέκει αυτό το κάστρο;
Ανεβαίνεις απάνω του
όπως πριν οκτώ αιώνες.
Η πέτρα βαριά, η καταπακτή
γυρίζει όπως ο μύλος στο βυθό της γης.
Φωνή χαμένη που έρχεται και ξανάρχεται.

Στην Κερύνεια
που έγινε όνειρο
πόσο μας πνίγει τούτος ο καιρός
ασήκωτος ο καιρός που την πατά.


Προς τα πού;
Μάταια κοιτάζεις τα βουνά.
Αυτόν τον δρόμο τον έχουν κλείσει.
Κτυπούν ακόμα τον βράχο,
δένουν το βουνό όπως τότε
που οι κόρες του Ωκεανού θρηνούσαν
κάτω απ’ τον ίσκιο του.

Οι ελιές όμως
που ρίζωσαν μαζί με τον κύκλο του ήλιου
ξέρουν να περιμένουν.
Πέρασαν μέσ’ από την τραγωδία του ονείρου
που γίνεται χώμα, κρασί, λεμονανθός
που γίνεται ποτήρι πάνω σ’ ένα τραπέζι
ενώ οι άνθρωποι γύρω κάθονται να ξεδιψάσουν


στο φτωχό σπίτι του ψαρά
που διάφανο άπλωσε για να χωρέσει ένα καράβι
βουλιαγμένο πριν τρεις χιλιάδες χρόνια στον βυθό.

Δεν τον αφήνεις αυτόν τον δρόμο
τον φραγμένο με συρματοπλέγματα.
Βουλιάζει κι αυτός μέσα σου όπως το καράβι
σε πληγώνει μαζί με το σίδερο που τον φράζει
σε διαπερνά όπως τα χώματα το φως.
Τους πεθαμένους δεν μπορείς να τους ξεχάσεις.


Θα σε κυνηγήσουν οι Ερινύες
σ’ αυτό τον δρόμο που πάει προς την Κερύνεια.

ΠΗΓΗ: https://frear.gr/,https://hellas2day.gr/,https://pixabay.com/el/


Η ομορφιά της Κερύνειας είναι απαράμιλλη. Όσοι την έζησαν τη θυμούνται ελεύθερη ν’ ακμάζει. Εμείς, οι νεότεροι, έχουμε ακούσει ιστορίες και την έχουμε πάντα στον νου μας πάνω στα σχολικά μας τετράδια. Την έχουμε τραγουδήσει και έχουμε απαγγείλει πολλές φορές τους στίχους λυπητερών ποιημάτων, όπως το “Είναι δύσκολο να πιστέψω πως μας τους έφερε η θάλασσα της Κερύνειας”.

Περνώντας στην άλλη πλευρά του Πενταδακτύλου, αντικρίζεις μια Κερύνεια η οποία αλλάζει και δεν θυμίζει σε τίποτα τις ιστορίες που είχες ακούσει, παρά μόνο από κάποια σημάδια του παρελθόντος, αφημένα στο έλεος του χρόνου.



Οι Τούρκοι κατακτητές κλειδώνουν διαρκώς τετελεσμένα, τα οποία δημιουργούν μια πολιτεία αλλιώτικη απ’ αυτή των προγόνων μας. Το διαπιστώσαμε κατά την περιήγησή μας στην περιοχή.

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι εργασίες ανάπλασης στο λιμανάκι της πόλης, με σκοπό την προσέλκυση περισσότερων τουριστών. Την ίδια ώρα, όλη η περιοχή από την Κερύνεια μέχρι τον Καραβά κι έπειτα την Λάπηθο, συνεχώς αναπτύσσεται. Σύγχρονες κατοικίες, πανεπιστήμια, μαγαζιά και διεθνείς επωνυμίες συνθέτουν το σκηνικό.

ΠΗΓΗ: https://reporter.com.cy/, youtube.com,https://city.sigmalive.com

2 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο το σημερινό σου αφιέρωμα, Κυριακή μου. Με ιστορικές και ταξιδιωτικές αναφορές, γεμάτες συναίσθημα και όμορφες εικόνες.
    Την καλησπέρα μου, καλή μου φίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα καλέ μου φίλε Giannis Pit :) Η εκδήλωση των συναισθημάτων , τα συναισθήματα είναι αυτά που κρατούν ζωντανή τη μνήμη της πατρίδας Κερύνειας . Μόνο ο πολιτισμός με ειρηνικές διαδικασίες μπορεί να απαλύνει τον πόνο του ξεριζωμού . Ευχαριστώ πολύ καλέ μου φίλε Giannis Pit καλό καλοκαίρι με υγεία, ειρήνη, αγάπη !!! Καλό δροσερό βράδυ ;)

      Διαγραφή