Είδη μελισσών στην Ελλάδα- - Το Μουσείο Μέλισσας στη Ρόδο

Ο διαχωρισμός των φυλών των μελισσών έχει γίνει με τα μορφολογικά τους χαρακτηριστικά (βιομετρικούς μεθόδους διαχωρισμού των φυλών) αλλά και από τα μακροσκοπικά γνωρίσματά τους. Το είδος Apis mellifica έχει εξαπλωθεί στο μισό της γης.

Μήτρα και των εργαζομένων μέλισσες είδη μελισσών:

και - Καρπάθια: β - γκρι Καυκάσου βουνό; σε - Ουκρανίας στέπας; ζ - η Κεντρική; Α - Ιταλικά.

Γεωγραφικά στην Ελλάδα έχουμε τις παρακάτω φυλές:

Macedonica
Βρίσκεται στην Ήπειρο, Θεσσαλία, Μακεδονία, Θράκη, Ευρωπαϊκή Τουρκία, Νότια Βουλγαρία και φτάνει μέχρι την Οδησσό. Είναι ήσυχη και ήρεμη, προσανατολίζεται εύκολα, προπολίζει, συλλέγει εύκολα και σε σχετικά μακρινές αποστάσεις, ξεχειμωνιάζει με μέτρια σε πληθυσμό μελίσσια, έχει τάση για σμηνουργία και δεν λεηλατεί. Έχει κοντό και πυκνό τρίχωμα και η προβοσκίδα της είναι λεπτή και σχετικά μακριά (έως 6,7 χιλιοστά).

Carnika
Συναντάται στα νησιά του Ιονίου, τη δυτική Ήπειρο, Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, βόρεια Βουλγαρία και στις παραδουνάβιες χώρες.

Είναι πάρα πολύ ήσυχη, προσανατολίζεται εύκολα, ξεχειμωνιάζει με μέτρια σε πληθυσμό μελίσσια, αναπτύσσεται γρήγορα την άνοιξη, έχει τάση για σμηνουργία και δε λεηλατεί.

Έχει χρώμα σταχτί (γκρίζο) και σκούρο. Η προβοσκίδα της είναι λεπτή και μακριά (6,4 έως 6,8 χιλιοστά). Εάν τροφοδοτηθεί με γύρη το καλοκαίρι διατηρεί δυνατά τα μελίσσια. Το φθινόπωρο ο πληθυσμός της κυψέλης της μειώνεται εύκολα. Μαζεύει πολύ λίγη πρόπολη. Δεν προσβάλλεται εύκολα από ασθένειες γόνου. Αξιοποιεί τις ανοιξιάτικες ανθοφορίες.

Cecropia
Θεωρείται η αρχαιότερη μέλισσα στον ελληνικό χώρο και συναντάται στη Στερεά Ελλάδα, βόρεια Πελοπόννησο και στα νησιά του Σαρωνικού. Είναι ήπια μέλισσα, ξεχειμωνιάζει με μέτριους πληθυσμούς, αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και αξιοποιεί τις ανοιξιάτικες ανθοφορίες, σμηνουργεί εύκολα, δε λεηλατεί, δε προσβάλλεται εύκολα από ασθένειες του γόνου και έχει πολύ καλή ικανότητα προσανατολισμού. Είναι λεπτή με σκούρο σώμα, πυκνό τρίχωμα και με προβοσκίδα που φτάνει τα 6,8 χιλιοστά.

Adamii
Είναι η μέλισσα της Κρήτης. Ανακαλύφτηκε το 1975 και δόθηκε το όνομά της προς τιμή του καλόγερου, ερευνητή μελισσοκόμου αδελφού Άνταμς. Είναι πάρα πολύ επιθετική με μεγάλη συλλεκτική ικανότητα, σμηνουργεί και λεηλατεί εύκολα. Έχει άριστη ικανότητα προσανατολισμού. Παρουσιάζει γρήγορη ανάπτυξη την άνοιξη. Έχει κοντό τρίχωμα και σχετικά μακριά προβοσκίδα (έως 6,6 χιλιοστά).

Τα τελευταία χρόνια άρχισε να εκλείπει η καθαρότητα των φυλών διότι από τους κατά τόπους μελισσοκόμους μεταφέρονται ανεξέλεγκτα βασίλισσες άλλων φυλών (Ligustica, κ.α.) Αυτό είναι εμφανές στα Δωδεκάνησα όπου η εκεί φυλή μελισσών παρουσιάζει έντονα χαρακτηριστικά των όμορων φυλών Andamii, Cypria και Anatoliaca.

Οι γνωστότερες φυλές μελισσών στο κόσμο είναι οι παρακάτω:

Augustofhsca (Πολωνία)

Caucasica (Ρωσία κλπ)

Carnika (Καρνιόλικη)

Ligustica (Ιταλική)

Adamii (Κρητική)

Cecropia (Στερεοελλαδίτικη)

Anatoliaca (Τούρκικη)

Cypria (Κύπρου)

Macedonica (Μακεδονία)

Capensis (Νοτιοαφρικανική Ένωση)

Syriaca (Συρίας)

Florea (Μέλισσα Νάνος)

Dorsata (Γιγάντια)

Meliponini (Αυτές που δεν έχουν κεντρί, Trigona, Melipona)

Cerana (Ασιατική)

Monticola (Ζούγκλα, Κιλιμάντζαρο)

Backfast (Αγγλία, Μοναχός Άνταμς)

Serana (Ινδία, indica)

Laboriosa (Nepal, Γιγαντόσωμη συγγενής της Dorsata)

Andreniformis (Ν.Α. Ασία, νάνα , συγγενής της Florea)

Koschevnikov (Συγγενή είδη της Α. Cerana)

Vechti (Β.Α. πλευρά της νήσου Βόρνεο)

Sabula (Ευρίσκεται στην Σικελία)

Intermissa (Λιβύη)

Scutellata (Νότια Αφρική)

Binghami (Γιγάντια)

Breviligula (Γιγάντια)

Adreniformis (Νάνος)

Adansonii (Αφρικάνικη, Νοτίου Ημισφαιρίου μέλισσα)

Iberica (Ισπανία και Πορτογαλία)

Lamarckii (Αιγύπτου, παλαιά ονομασία: Fasciata)

Sachariensis (Σαχάρας)


                            

ΠΗΓΕΣ :http://melissomania.gr/,https://bee.net.ua/el/porodi-bdzhil-i-yih-harakteristiki/, youtube.com, https://gr.pinterest.com/,