Βιώσιμες Κυκλάδες- Βιώσιμες Κυκλάδες από την θεωρία στην πράξη (video)

Η επείγουσα σημασία που έχουν συντονισμένες δράσεις φορέων πολιτείας, επιχειρήσεων και πολιτών στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προκλήσεων είναι αναγνωρισμένη από την διεθνή κοινότητα[1][2][3]. Ένα καλύτερο μέλλον για την ανθρωπότητα απαιτεί βαθιές αλλαγές στη νοοτροπία και την συμπεριφορά μας. Ειδικά στην Ελλάδα, λόγω τόσο γεωγραφικής θέσης όσο και του μοντέλου ανάπτυξης, είναι αυξημένη η επιτακτικότητα ανάδειξης και αντιμετώπισης των θεμάτων που προκύπτουν τα οποία είναι ως επί το πλείστον πολυ-επίπεδα. Επιλογές που λαμβάνονται τώρα επηρεάζουν την μέσο-μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της χώρας τόσο ως συνεκτική κοινωνία όσο και ως υγιής οικονομία.

Η «διαμάχη» μεταξύ ανάπτυξης και βιωσιμότητας είναι ακριβώς ένας τέτοιος τομέας, του οποίου μάλιστα η σημασία θα αυξάνει χρόνο με χρόνο, ανεξάρτητα από μεμονωμένες ενέργειες επί μέρους χωρών μιας και το ζήτημα είναι παγκοσμίου κλίμακας. Η «Πρωτοβουλία για τη Δημοσιογραφία» θεωρεί πως θέματα Κλιματικής Κρίσης και Βιώσιμης Ανάπτυξης έχουν υπαρξιακή σημασία αλλά μέχρι στιγμής το κοινό και η Πολιτεία δεν έχει δείξει σημάδια οτι το συνειδητοποιεί στο επίπεδο που αντιστοιχεί στην πραγματικότητα.

Έχοντας τη δυνατότητα να αντλεί από ένα pool έμπειρων ερευνητών αλλά και νέων δημοσιογράφων και έχοντας συλλέξει τεχνογνωσία σε σύνθετες δημοσιογραφικές ενέργειες όπως το «Παρατηρητήριο για το Μάτι» και ενέργειες κινητοποίησης και καταγραφής όπως το Yourstory (Παραδείγματος χάριν, με το έργο YourStory@Melissa), η «Πρωτοβουλία για τη Δημοσιογραφία» είναι στην ιδανική θέση να αναδείξει θέματα καθολικού ενδιαφέροντος αλλά χαμηλής μέχρι στιγμής επιδραστικότητας σε μια κοινωνία η οποία έχει ανάγκη από ουσιαστική ενημέρωση.

Στην πράξη, το πρόγραμμα «Βιώσιμες Κυκλάδες» πρόκειται για μία έρευνα με ορίζοντα 18 μηνών (με προοπτική επέκτασης) το περιεχόμενό της οποίας θα είναι διαθέσιμο, καθώς παράγεται, στο κοινό και στα Μέσα για αναδημοσίευση. Ταυτόχρονα, τακτικές οργανωμένες ενέργειες εμπλοκής των κατοίκων θα βοηθήσουν στο να αναδειχθούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα θέματα που αφορούν την τοπική κοινωνία και κατά προέκταση τα γενικότερα θέματα βιώσιμης ανάπτυξης που αφορούν τον γενικότερο πληθυσμό. Με ρεπορτάζ, συνεντεύξεις και αφιερώματα, οι «Βιώσιμες Κυκλάδες» θα παρακολουθούν, καταγράφουν και θα προβάλλουν χειμώνα-καλοκαίρι πως αντιμετωπίζονται θέματα περιβάλλοντος, ανάπτυξης και φέρουσας ικανότητας από την τοπική κοινωνία, τους οικονομικούς παράγοντες, την αυτοδιοίκηση και την κεντρική κυβέρνηση.

 

Η ΑΜΚΕ «Πρωτοβουλία για τη Δημοσιογραφία» πραγματοποίησε εκδήλωση με θέμα «Βιώσιμες Κυκλάδες: Από τη θεωρία στην πράξη» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, με την παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας και εκπροσώπων των Κομμάτων.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε συζήτηση για τα οφέλη και τους κινδύνους του τουρισμού, με εστίαση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το νησιωτικό σύμπλεγμα του Νοτίου Αιγαίου στην εποχή του υπερτουρισμού, μεταξύ του Γιώργου Βερνίκου, Γ.Γ. του ΣΕΤΕ και του Δημήτρη Καραβέλλα, Γεν.Δ/ντή της WWF Ελλάς, με συντονιστές τους δημοσιογράφους Γιάννη Παλαιολόγο και Τάσο Τέλλογλου.


Ο κ. Γιώργος Βερνίκος, μεταξύ άλλων, ανέφερε τα εξής:

Το 2023 επιβεβαίωσε ότι ο ελληνικός τουρισμός αποτελεί την ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας με 34 εκατ. αφίξεις και άμεσο εισπραττόμενο συνάλλαγμα 20,5 δισ. ευρώ. Και πράγματι, ο ελληνικός τουρισμός, μαζί με τη ναυτιλία και τις εξαγωγές, αποτελούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας για τη διατήρηση του βιοτικού μας επιπέδου και συμβάλουν σημαντικά στην ανάπτυξη πολλών άλλων τομέων της οικονομίας.

Ο τουρισμός σαν οικονομική δραστηριότητα βαδίζει χέρι-χέρι με το περιβάλλον, την πολιτισμική μας κληρονομιά, την τοπική παραγωγικότητα και την ταυτότητα των προορισμών.

Ήρθε η ώρα που η κοινωνία των πολιτών, περιλαμβανομένων των ΜΚΟ -ιδιαίτερα των περιβαλλοντικών- και των κοινωνικών εταίρων, να ενώσουμε σε μία κοινή κατεύθυνση τις φωνές μας και την πίεση για ρεαλιστικά μέτρα, που θ’ αντιμετωπίζουν τις άμεσες προκλήσεις με κορυφαία την κλιματική αλλαγή, αλλά και την υιοθέτηση πρακτικών που προαπαιτούνται για μία βιώσιμη ανάπτυξη.

Επί χρόνια προσπαθούμε να πείσουμε για πολιτικές πρωτοβουλίες, αλλά κυρίως την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τον επιχειρηματικό κόσμο, να έχουν στο νου τους ότι η ανάπτυξη όλων των επιπέδων, περιλαμβανομένου και του τουριστικού προϊόντος, πρέπει να βασίζεται στην κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη ανάπτυξη. Αυτό είναι ένα θέμα όχι μόνο δεοντολογικά και ηθικά απαραίτητο στον πλανήτη για τις επόμενες γενιές, αλλά πλέον σημαντικότατο για τη βιώσιμη ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος γιατί αποτελεί και συνειδητή επιλογή των σημερινών καταναλωτών και ταξιδιωτών. Η διαμόρφωση ενός βιώσιμου και περιβαλλοντικά υπεύθυνου τουριστικού προϊόντος αποτελεί μονόδρομο, αν θέλουμε ο ελληνικός τουρισμός να συνεχίσει τη θετική του πορεία και το brand «Ελλάδα» να διατηρηθεί στην κορυφή.

Ιδιαίτερα το νησιωτικό σύμπλεγμα του Νοτίου Αιγαίου αντιμετωπίζει σύνολο προκλήσεων, που είναι συνδεδεμένες με τον τουρισμό, που αποτελεί και τη βασική πηγή εισοδήματος. Τα νησιά μας έχουν επωφεληθεί από την τουριστική ανάπτυξη. Κυριολεκτικά ο τουρισμός έχει σώσει τα νησιά -και ιδιαίτερα τα μικρότερα- από την ερήμωση και τη μετανάστευση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι απ’ όλες τις Περιφέρειες της χώρας μας, η Περιφέρεια του Ν. Αιγαίου είναι η μόνη Περιφέρεια που παρουσιάζει αύξηση πληθυσμού την τελευταία δεκαετία κατά περίπου 6%. Παρόλο που ο πληθυσμός στα νησιά μας υπολείπεται ακόμα κατά πολύ από τους προηγούμενους κύκλους οικονομικής ανάπτυξης -όπου είχαμε πολύ μεγαλύτερους πληθυσμούς- ενδεικτικά αναφέρω ότι το Καστελόριζο στις αρχές του 20ου αιώνα είχε 12-14.000 μόνιμους κατοίκους και σήμερα έχει 594 και η ίδια περίπου αναλογία ισχύει για όλα τα μικρά νησιά. Ακόμα και η Σίφνος πριν 100 χρόνια είχε το διπλάσιο πληθυσμό απ’ όσο έχει σήμερα.

Ενόψει βέβαια της τουριστικής περιόδου υπάρχουν θέματα προς συζήτηση, όπως η «φέρουσα ικανότητα» των νησιών και ο υπερτουρισμός. Τα θέματα αυτά όταν τίθενται μονοθεματικά δεν βοηθάνε στο ν’ αντιληφθεί κανείς την πραγματική διάστασή τους. Συγκεκριμένα, το θέμα της «φέρουσας ικανότητας», όπως την προσδιορίζει η νομοθετική βάση των διατάξεων του Νόμου 4964/2022, είναι διαφορετικό απ’ ότι χρησιμοποιείται συνήθως στην αρθρογραφία από μη ειδικούς. Στην πραγματικότητα, όλες οι επιμέρους περιοχές της χώρας μας υπολείπονται κατά πολύ από τους δείκτες που είναι υπό διαμόρφωση βάσει του νόμου για τα όρια της «φέρουσας ικανότητας», σε σύγκριση πάντα με παρόμοιους προορισμούς. Επίσης τα έργα υποδομής και η τεχνολογία αυξάνουν, σε κάθε περίπτωση, συγκεκριμένους δείκτες της «φέρουσας ικανότητας».

Για τον υπερτουρισμό, μία παρενέργεια που απασχολεί ιδιαίτερα πετυχημένους τουριστικούς προορισμούς και τις τοπικές κοινωνίες, υπάρχει γόνιμη συζήτηση για τους περιορισμούς που πρέπει να τεθούν με βάση τη διεθνή εμπειρία, την αποφυγή λαθών, τη βελτίωση των υποδομών και τη σωστή διαχείριση του προορισμού. Δεν θα κουραστώ βέβαια να επαναλαμβάνω σε όλους τους τόνους ότι βασικά θέματα της βιώσιμης ανάπτυξης, όπως η διαχείριση του νερού, των απορριμμάτων, της αποχέτευσης, κλπ., έχουν σχέση με την παιδεία, την αγωγή, τη δημόσια υγεία, τη νομιμότητα και την κοινή λογική. Και πραγματικά θλίβομαι όταν συναντώ τοπικές κοινωνίες που δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει τις βασικές αυτές αρχές βιωσιμότητας ή την πλήρη ανεπάρκεια κρατικών υπηρεσιών κάθε επιπέδου για τα αυτονόητα.

Ο ΣΕΤΕ -που η βιώσιμη ανάπτυξη είναι κεντρική στρατηγική του- εργάζεται καθημερινά για να βοηθήσει τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ν’ ανταπεξέλθουν στην επιτακτική βιώσιμη μετάβαση. Προς την κατεύθυνση αυτή δημιουργεί ψηφιακή πλατφόρμα αυτοαξιολόγησης ΣΕΤΕ, προκειμένου να διευκολύνει την πρόσβαση στην πράσινη χρηματοδότηση, τη δυνατότητα πιστοποίησης πράσινης μετάβασης και τη διαδικασία αυτοδέσμευσης, εκπαίδευσης, διευκολύνοντας τη μετάβαση.

Θέλουμε να επιβραβεύουμε κάθε βαθμίδα μετασχηματισμού σύμφωνα με διεθνή πρότυπα με βάση τη δέσμευση, τη μέτρηση, τη στοχοθέτηση, τη δημιουργία αλυσίδας αξίας και την αριστεία. Ενισχύουμε στρατηγικούς δείκτες επιχειρηματικότητας με βάση τη βιωσιμότητα και ανθεκτικότητα, τη διαχείριση κινδύνων, την ενίσχυση φήμης δημιουργίας ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, στοχεύοντας να ενισχύσουμε τα κρίσιμα χαρακτηριστικά βιώσιμης λειτουργίας των επιχειρήσεων.

tornosnews.gr

ΠΗΓΕΣ:https://journalisminitiative.gr/posts/sustainable-cyclades-project/.youtube.com,https://www.mykonosvoice.gr/news/viosimes-kyklades-apo-ti-theoria-stin-praxi/, -,pinterest.com

Σίκινος σε κερδίζει με την πρώτη ματιά- Ο τελευταίος ψαράς (ταινία μικρού μήκους)

Σίκινος....μιά αγκαλιά ένα νησί

Με το που φτάνεις στο λιμάνι… την ερωτεύεσαι! Κάνει αμέσως αισθητή την παρουσία της. Η Σίκινος σε καλοσωρίζει με την Αλοπρόνοια, το λιμάνι του νησιού, με το μπλε και το λευκό των σπιτιών της, την αμμουδερή της παραλία, τα αλμυρίκια της.

ΛΙΝΑ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ

Αν ψάχνεις την έντονη διασκέδαση, τον πολύ κόσμο, πληθώρα επιλογών, μάλλον θα προσπεράσεις την Σίκινο. Αν όμως θέλεις να ηρεμήσεις, να γαληνέψεις από το βαρύ χειμώνα, να αποχαιρετήσεις την τρέλα της πόλης, να ανασυγκροτήσεις τις δυνάμεις σου, τότε είμαι σίγουρη πως αυτό το νησί θα το λατρέψεις. Η ψυχή μου ζητούσε ένα τόπο να ηρεμήσει από τους έντονους ρυθμούς της πόλης και των υποχρεώσεων. Η Σίκινος ήταν ένα αναπάντεχο δώρο. Ηρθε τόσο εύκολα στο δρόμο μου και χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισα να την επισκεφτώ. Η Σίκινος έχει δύο οικισμούς όλους κι όλους. Την Αλοπρόνοια που είναι το λιμάνι και τη Χώρα που αποτελείται από το Κάστρο και το Χωριό

Κι όμως, η Σίκινος, αυτό σου βγάζει… θαλπωρή! Μικρή και περιποιημένη στέκει ανέγγιχτη από τον πολιτισμό, διατηρώντας την αυθεντική ομορφιά της. Πιστή στην παράδοση, ανόθευτη, γνήσια. Τόσο απλή και όμορφη! Περπατάς τα σοκάκια της και σε κερδίζει με την απλότητά της. Η ομορφιά έτσι κι αλλιώς βρίσκεται πάντα στην απλότητα! Το νησί είναι στην κυριολεξία μια αγκαλιά. Ένα νησί… αποκάλυψη!

 Γραφικά σοκάκια με το παραδοσιακό Κυκλαδίτικο ύφος και το αγαπημένο αυτό φως των Κυκλάδων. Ακολουθείς τα καλντερίμια της μέσα στη Χώρα, πλάι στα χαμηλωμένα ασβεστωμένα σπιτάκια της, παρέα με τον αιγαιοπελαγίτικο αέρα που σου σιγοτραγουδάει και σε κάθε στροφή, κάθε ανηφοριά, το μπλε και το άσπρο ξεπροβάλουν συνέχεια μπροστά σου σε πλήρη αρμονία ανάμεσα σε πυκνές φραγκοσυκιές, ολάνθιστα γεράνια, και βουκαμβίλιες.

Εδώ ξεχνάς το αυτοκίνητο. Την Σίκινο την περπατάς. Ό,τι θέλεις, το έχεις στα πόδια σου. Αν μείνεις στο Κάστρο, θα πάρεις παρέα το βιβλίο σου και το πρωί θα γευτείς το πρωϊνό σου στην «Ηλιαχτίδα», ένα καφέ με θέα το απέραντο γαλάζιο. Θα φας στο στενό δρομάκι, στην «Κληματαριά», όπου είναι όνομα και πράμα, αφού η θέα των αμπελοκλημάτων και τα μεστά σταφύλια που κρέμονται πάνω από το κεφάλι σου, είναι χάρμα οφθαλμών. Δίπλα ακριβώς «Το Στέκι του Γαρμπή».

Ο Θοδωρής είναι τόσο πρόσχαρος και εξυπηρετικός που εκεί θα φας και ψάρι, ότι πιό φρέσκο έπιασε ο ψαράς του νησιού το πρωί. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το αιωνόβιο πεύκο, πως έχει επεκταθεί πάνω από το μαγαζί ως φυσική τέντα, χαρίζοντάς του πλούσια σκιά. Υπάρχει ένα ακόμα περιποιημένο ταβερνάκι μέσα στη Χώρα, η «Κάππαρη».

Όταν πεθυμήσεις γλυκό ή παγωτό, κάνε οπωσδήποτε μία στάση στη «Μελιτένια». Εδώ θα βρεις παγωτό φτιαγμένο από παραδοσιακό εργαστήρι και σου προτείνω ανεπιφύλακτα να δοκιμάσεις την γεύση πορτοκαλόπιτα. Το ποτάκι σου ή καλύτερα τις ρακές και τα ρακόμελά σου, θα τα πιεις στο «Ανέμελο», εκεί όπου όλο το νησί το βράδυ γίνεται μια παρέα.

Στη Σίκινο, πολύ γρήγορα θα σε μάθουν και θα τους μάθεις. Η ανθρώπινη επαφή εδώ έχει την τιμητική της. Θα προχωράς στα σοκάκια της και θα σε χαιρετούν με το μικρό σου όνομα. Το κοσμοπολίτικο στοιχείο δεν έχει φτάσει σε αυτό το νησί και οι μόνιμοι κάτοικοι που δεν ξεπερνούν τους 260, δεν θέλουν πολυκοσμία. Είναι πολύτιμη η ησυχία σε αυτό τον τόπο. Αυτό προσφέρει η Σίκινος και γι’ αυτό τόσο εύκολα προσαρμόζεσαι στους ρυθμούς αυτούς, όταν κι εσύ αυτό είναι που αναζητάς.

Αν είσαι από αυτούς που ψάχνουν τις ανοργάνωτες παραλίες με το λιγοστό κόσμο, εκεί που μπορείς να διαβάσεις με τις ώρες το βιβλίο σου, τότε όλες οι παραλίες του νησιού θα σου το δώσουν απλόχερα. Η πρόσβασή τους εύκολη είτε με αυτοκίνητο ή συγκοινωνία, είτε από μονοπάτι. Λίγες και καλές. Η Αλοπρόνοια, και το Διαλισκάρι έχουν πρόσβαση με το αυτοκίνητο, αμμουδερές παραλίες, με πλούσια σκιά από αλμυρίκια και ομπρέλες που έχει τοποθετήσει ο Δήμος Σικίνου.
                                             

Ο Αγιος Γεώργιος είναι επίσης προσβάσιμος από το οδικό δίκτυο και έχει ένα ταβερνάκι την «Αλμύρα» που μπορείς να φας και ψαράκι. Οι υπόλοιπες παραλίες είναι κρυμμένες μέσα σε ορμίσκους, αθέατες πίσω από βραχονησίδες όπως ο Μάλτας, τα Σαντοριναίικα, ο Αγιος Παντελεήμονας κι ο Αη Γιάννης όπου έχουν πρόσβαση από μονοπάτι. Πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά, όπου και να βουτήξεις!

Αν αγαπάς το περπάτημα και θέλεις να ανακαλύψεις τη Σικινιώτικη εξοχή που είναι γεμάτη από φαράγγια, απομεινάρια αρχαίων οικισμών, βυζαντινές εκκλησίες, απόμακρες παραλίες… ε, τότε φέρε μαζί σου τα αθλητικά σου, ακολούθησε τις τυπικές διαδρομές που έχει το νησί και απόλαυσέ το!

Από τα “highlights” του νησιού, το οινοποιείο Μάναλη με το εστιατόριο «Στροφιλιά» και τις προσεγμένες γεύσεις του και το βιολογικό κρασί παραγωγής, όπου σου συνιστώ ανεπιφύλακτα να επισκεφτείς. Η θέα από εκεί σου κόβει την ανάσα. Από τη μια να μη χορταίνει το μάτι σου να βλέπει τον αμπελώνα και από την άλλη να αγναντεύεις το απεριόριστο γαλάζιο ουρανού και θάλασσας. Η βραδιά που επιλέξαμε με την παρέα ήταν ιδανική. Ο αέρας είχε κοπάσει εντελώς και ξεχώριζε καθαρά απέναντι η Φολέγανδρος και η Σίφνος.

Από τη μια πλευρά, ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα έδυε και χανόταν μέσα στη θάλασσα χρωματίζοντας τον ουρανό με τα πορφυρά του χρώματα, ενώ από την άλλη, η πανσέληνος ξεπρόβαλε στον ουρανό. Μαγικό τοπίο όπου και να κοίταγες… Ιδανικός προορισμός για ερωτευμένους! Ένα από τα ωραιότερα μέρη που έχω επισκεφτεί μέχρι σήμερα. Γινόσουν τόσο εύκολα ένα με το τοπίο. Στην κυριολεξία εκεί δεν υπήρχε καμία σκέψη, ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον, βίωνες το απόλυτο «εδώ και τώρα!».

Οπωσδήποτε θα κάνεις μία στάση στην Επισκοπή, το ρωμαϊκό μαυσωλείο του 3ου αιώνα μ.Χ. που κατά τον 17ο αιώνα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό με τρούλο. Το μνημείο στέκει όρθιο μέχρι τις μέρες μας με ευανάγνωστα τα σημάδια των εποχών που του έδωσαν την επιβλητική όσο και μοναδική μορφή του.
                                    
                                                 

H Σίκινος έχει έντονο το θρησκευτικό στοιχείο και την επαφή με την παράδοση. Εδώ θα δεις το τάμα του μεγάλου μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, ένα ξωκλήσι-προσκύνημα λουσμένο στο φως, την Παναγία Παντοχαρά, ψηλά χτισμένο στη Χώρα να ατενίζει το πέλαγο. Λίγο πιο πάνω θα συναντήσεις το Μοναστήρι της Χρυσοπηγής (Ζωοδόχου Πηγής). Η θέα από εκεί είναι μαγευτική. Στην ηρεμία του τοπίου, να απολαύσεις ένα ηλιοβασίλεμα, όπου ο ήλιος δύει κατευθείαν και σβήνει μέσα στη θάλασσα. Στην κεντρική πλατεία του Κάστρου, βρίσκεται και ο ναός της Παντάνασσας, με το επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο και μια θαυμάσια συλλογή μεταβυζαντινών εικόνων της Κρητικής Σχολής.

Αν επισκεφτείς τη Σίκινο πρώτη φορά, σίγουρα θα ξανάρθεις. Την ερωτεύεσαι με την πρώτη, την βάζεις για τα καλά στην καρδιά σου! Ένα Κυκλαδίτικο νησί αποκάλυψη που σε αγκαλιάζει με κάθε της σοκάκι, κάθε της παραλία και γεμίζει την ψυχή σου με αυθεντικά χρώματα και αρώματα. Εδώ το καλοκαίρι παίρνει άλλη διάσταση, οι διακοπές στη Σίκινο βρίσκουν το αληθινό τους νόημα και το φθινόπωρο που θα ακολουθήσει, θα έχει μια πιό γλυκιά γεύση, μεστή, γεμάτη από τη θύμησή της!

Η διατήρηση της μοναδικής μας κληρονομιάς είναι συνδεδεμένη με τη προστασία του περιβάλλοντος και περνά μέσα από τα χέρια των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στη θάλασσα. Η ιστορία του Κώστα δεν είναι μοναδική. Καθημερινά χιλιάδες αλιείς στις Κυκλάδες αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανό το επάγγελμα τους αλλά και τις θάλασσές μας. Αυτή η ταινία είναι αφιερωμένη σε εκείνους.’ δήλωσαν οι δημιουργοί.

Συμμετοχές και διακρίσεις σε φεστιβάλ

International Film Festival of Larissa, Official Selection, Greece
Greek Documentary Festival DOCFEST, Official Selection, Greece
Fiorenzo Serra Film Festival, Official Selection – Italy
MoziMotion Film Festival, Official Selection – The Netherlands
GEO FILM FESTIVAL, Official Selection – Italy
Sinevizyon Film Festival, Official Selection – Cyprus
Streetside Cinema Film Festival, Official Selection – USA
International Documentary Festival of Ierapetra, Official Selection – Greece
Mediawave Film Festival, Official Selection – Hungary
DIFF, Official Selection – USA
Athens International Digital Film Festival, Official Selection – Greece
The Chaffey Review Film Festival, Official Selection – USA
Webisode Film Festival – Online/Worldwide
Ortometraggi Film Festival, Official Selection – Italy
The Lift-Off Sessions – Online/Worldwide
Cefalu Film Festival – Italy
Chania Film Festival 2019 – Greece
Semi-Finalist 9th International Film #Festival “Cinema and You” – Ukraine
Finalist Las Vegas Global Film Convention 2019 – USA
Rome Independent Prisma Film Awards Semi Finalist – ITALY
Alternative Film Festival 2018 – Best International Documentary Semi Finalist | CANADA
NUKHU Film Festival – USA

Με τη χρηματοδότηση του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αθ. Λασκαρίδη και υπό την αιγίδα του Δήμου Σικίνου.

    ΠΗΓΕΣ:https://naxostimes.gr/,youtube.com,

https://travelcyclades.gr/islands/sikinos-.greece.htmhttps://enallaktikidrasi.com/, https://carnetdevoyage.gr//

eecedestination.gr/χωριά-στη-σίκινο/

Βραβείο ποιότητας Γαστρονόμου 2024:Το μέλι από άγρια λεβάντα Σερίφου Frygana Honey

Frygana Honey: Το σπάνιο μέλι άγριας λεβάντας Σερίφου
Το μέλι από την αυτοφυή άγρια λεβάντα Σερίφου είναι ένα premium ελληνικό μέλι. Ο μελισσοκόμος Νίκος Κοκολάκης, που απέσπασε το βραβείο μελιού στα Βραβεία Ποιότητας του Γαστρονόμου παράγει ένα από τα καλύτερα του νησιού. Τι επιφυλάσσει, όμως, το μέλλον για τούτο το σπάνιο μέλι;

Βιβή Κωνσταντινίδου

Φωτογραφίες: Μιχάλης Παπάς

Αφιερωμένα στους Κυκλαδίτες παραγωγούς ήταν τα «17α Βραβεία Ποιότητας» του Γαστρονόμου. Σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας των Κυκλάδων, με διάφορες συγκυρίες να έχουν περιορίσει την ενασχόληση με τον πρωτογενή τομέα, τα Βραβεία «φώτισαν» τις εξαιρέσεις. Τους ανθρώπους που επιμένουν να παλεύουν με τη γη και με τα ζώα, που παράγουν τυριά και παραδοσιακά αλλαντικά, καλλιεργούν ντόπιες ποικιλίες, τιμούν την κυκλαδίτικη παράδοση και περιφρουρούν με πείσμα τον κυκλαδίτικο τρόπο ζωής.

Λάμπει με χρώμα χρυσαφένιο και φωτεινό. Με τα πρώτα κρύα κρυσταλλώνει στο βαζάκι του και γίνεται μια κατάξανθη βελούδινη κρέμα. Μοσχοβολάει το ολοζώντανο άρωμα της άγριας λεβάντας που πλημμυρίζει έξαλλα κάθε άνοιξη το νησί, με τα άνθη της να βάφουν με το φωτεινό μοβ χρώμα τους τις γυμνές σεριφιώτικες πεζούλες. Αυτή την ανθοφορία κυνηγούν οι μέλισσες από τα 233 μελίσσια του Νίκου Κοκολάκη, στα 400 μ. υψόμετρο στον Άγιο Παντελεήμονα. Αραδιασμένα στη σειρά, με την πλάτη στον βοριά, κόντρα στις πέτρινες πεζούλες, δίνουν αληθινή μάχη για να χαρίσουν στον φροντιστή τους το σπάνιο μέλι αγριολεβάντας Frygana, που διακρίθηκε στη φετινή τυφλή γευστική δοκιμή του Γαστρονόμου.

Κάθε άνοιξη οι μέλισσές του τρυγούν τις αγριολεβάντες, που ανθούν για μόλις δύο μήνες. Δύσκολος, αλλά κορυφαίος τρύγος. Το σπουδαιότερο, ωστόσο, είναι ότι το μέλι αυτό φτάνει στο πρώτο και μοναδικό σήμερα Συνεταιριστικό Βιολογικό Τυποποιητήριο Μελιού στις Κυκλάδες, που ιδρύθηκε το 2018 από τον προηγούμενο πρόεδρο του συνεταιρισμού, Αλέξανδρο Λιβάνιο, και βρίσκεται στη Σέριφο. Αφού περάσει από τον αυστηρότατο και εξονυχιστικό έλεγχο από το Εργαστήριο Μελισσοκομίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τυποποιείται σε μικρά βαζάκια και φτάνει σε εμάς με όλες τις υψηλές προδιαγραφές αυθεντικότητας, εντοπιότητας και κορυφαίας ποιότητας.

Ο Νίκος Κοκολάκης, μέλος του Αγροτικού Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού Σερίφου, μαζί με λιγοστούς ακόμη συναδέλφους του πήραν το δύσκολο μονοπάτι της βιολογικής μελισσοκομίας και της συνεταιριστικής τυποποίησης. Ιδιαίτερα καθώς η μελισσοκομία τον κέρδισε σχετικά πρόσφατα, χωρίς να υπάρχει οικογενειακή παράδοση. Με σπουδές μηχανικού ήχου και μια πετυχημένη καριέρα στον χώρο, η αγάπη του για τη φύση τον ώθησε να εγκαταλείψει μια αξιόλογη θέση στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και να αναζητήσει τρόπους για μια καλύτερη ζωή. Από καθαρή τύχη και ενόσω μένει ακόμη στην Αθήνα, έρχεται σε επαφή με τον Δημοσθένη Διαμαντή, ήδη έμπειρο μελισσοκόμο στη Σέριφο, άριστο γνώστη της βιοποικιλότητας της Σερίφου και των Κυκλάδων και σημερινό αντιπρόεδρο του συνεταιρισμού, που τον μυεί στη μυστηριώδη κοινωνία της μέλισσας. Με μόλις τρία μελισσάκια αρχικά στις πλαγιές του Υμηττού, με ατέλειωτες ώρες παρατήρησης της συμπεριφοράς της μέλισσας, αλλά και με παρακολούθηση σεμιναρίων στο Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών στο Κτήμα Συγγρού, διαπιστώνει ότι η μελισσοκομία είναι γι’ αυτόν προορισμός ζωής. Παράλληλα ανακαλύπτει τον κόσμο της φωτογραφίας και με την τεχνική της μακροφωτογράφισης αρχίζει να αποτυπώνει την καθημερινότητα της μέλισσας στον Υμηττό.

Κερδίζει διάκριση σε μελισσοφωτογραφικό διαγωνισμό στη Σλοβενία και συνεργάζεται με τα ΕΛΤΑ, με τις φωτογραφίες του να μπαίνουν σε συλλεκτική έκδοση γραμματοσήμων για τη μέλισσα. Ακολουθεί η εταιρεία Apivita, στην οποία παραχωρεί το σπάνιο φωτογραφικό υλικό του. Το 2019 μετακομίζει με τα μελίσσια του στη γενέτειρα της μητέρας του, τη Σέριφο. Με καθοδήγηση του Δημοσθένη Διαμαντή, από τον οποίο, όπως λέει, έμαθε και μαθαίνει πολλά, στήνει τα μελίσσια του στις οικογενειακές εκτάσεις στον Άγιο Παντελεήμονα στις πλαγιές του Όρους, μακριά από τον μεγάλο τους εχθρό, την υγρασία. Σύντομα, αναστηλώνει τα οικογενειακά μικρά «κελιά», εποχικές αγροικίες που χρησιμοποιούσαν παλιά οι Σεριφιώτες για να είναι κοντά στα κοπάδια και τα μποστάνια τους, και δύο από αυτές τις μετατρέπει σε μελισσοκομείο και καταψύκτη για κερήθρες.

Το μεγάλο βήμα, ωστόσο, ήταν η συμμετοχή του στο τυποποιητήριο. Επιλογή δύσκολη και γεμάτη απαιτήσεις, αλλά που αποδίδει ασύγκριτα σε ποιότητα και ασφάλεια. Εδώ, ο κάθε μελισσοκόμος που αποφασίζει να γίνει μέλος, διατηρεί το δικό του brand για τα μέλια του, αλλά προηγουμένως έχει περάσει από όλες τις αυστηρά ελεγχόμενες διαδικασίες παραγωγής, τις δειγματοληψίες και τους ελέγχους από το ΑΠΘ για να μπορέσει η ετικέτα του να φέρει την πιστοποίηση από έναν φορέα με τέτοιο κύρος. Η ίδρυση του τυποποιητηρίου δεν ήταν εύκολη. Δυσπιστίες και αντιδράσεις, έλλειψη συνεργασίας και πειθαρχίας στους αυστηρούς κανονισμούς ήταν τα πρώτα εμπόδια. Όμως, όσοι μελισσοκόμοι τελικά έκαναν το βήμα μόνο κερδισμένοι βγήκαν. Οι σφραγίδες του ΑΠΘ, ο χάρτης βιοποικιλότητας, η ακριβής αναγραφή ποσοστών γυρεόκοκκου αγριολεβάντας ή θυμαριού (ανάλογα με την εποχή) στην ετικέτα, οι αναλύσεις ποιοτικού ελέγχου, όλα αυτά διασφαλίζουν τον καταναλωτή ότι αγοράζει ένα αληθινά premium και απόλυτα τίμιο μέλι. «Το σημαντικότερο με το τυποποιητήριο είναι ότι αυτό που αναγράφει η ανάλυση είναι ακριβώς αυτό που παίρνει ο καταναλωτής στο βάζο», εξηγεί ο κ. Κοκολάκης. «Είναι μια μικρή βιολογική και εκλεκτή παραγωγή που κυμαίνεται ετησίως από 300 κιλά (όπως τη φετινή, πολύ κακή χρονιά, λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας και άρα της μειωμένης ανθοφορίας) μέχρι ενάμιση τόνο σε όλο το νησί. Παραγωγή επίπονη, με τεράστιο κόστος για τον μελισσοκόμο και για την ίδια τη μέλισσα», συμπληρώνει. Το αξίζει όμως. Η άγρια, αυτοφυής λεβάντα Λαβαντούλα η στοιχάς δίνει ένα μέλι με γεύση γεμάτη γλύκα, με αψάδες προς το τελείωμα, όπως όλα τα μέλια από φρύγανα, και φίνο και ξεκάθαρο άρωμα. Μιλάμε για περιεκτικότητες γυρεόκοκκου λεβάντας που κυμαίνονται από 60 έως 90%, ποσοστά σπάνια.

Και όμως, αυτό το σπάνιο μέλι κινδυνεύει με εξαφάνιση. Η μεγάλη φωτιά που ξέσπασε το καλοκαίρι στη Σέριφο κατέκαψε μεγάλο μέρος από τους μοναδικούς μελισσότοπους λεβάντας και θυμαριού. Σε συνδυασμό με την κλιματική κρίση που επηρεάζει σοβαρά την ανθοφορία των φρυγάνων, την ανεξέλεγκτη βόσκηση αδέσποτων κοπαδιών κατσικιών που μετριούνται σε χιλιάδες, την ολοένα αυξανόμενη τουριστικοποίηση αλλά και την εν πολλοίς παράλογη νομοθεσία που αφορά τη στήριξη των μελισσοκόμων, το μέλλον της άγριας λεβάντας και του εξαίσιου ανθόμελου είναι δυσοίωνο, με τους μελισσοκόμους του νησιού να παλεύουν αβοήθητοι για την επιβίωση των μελισσιών τους. Όπως το θέτει ο κ. Κοκολάκης στην ομιλία του κατά τη βράβευσή του, «ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, χωρίς βροχή λουλούδια δεν υπάρχουν. Ωραία τα μπαράκια και οι παραλίες των Κυκλάδων, αλλά ο πρωτογενής τομέας μένει ξεχασμένος και κανείς δεν καταλαβαίνει τι σπάνιο οικοσύστημα κρύβουν οι Κυκλάδες. Καίγονται βότανα που είναι το φαγητό της μέλισσας και όμως κάποιοι θεωρούν ότι είναι ξεροί θάμνοι. Αν όμως μυρίσουν την άνοιξη με το βοριαδάκι τις αγριολεβάντες και το καλοκαίρι το θυμάρι, και δουν τις ανθισμένες πλαγιές, τότε θα καταλάβουν τι χάνεται κάθε χρόνο από τις αλλαγές στο κλίμα και τις πυρκαγιές». Η βράβευση από τον Γαστρονόμο είναι σίγουρα μια ηθική ικανοποίηση, αλλά, χωρίς έμπρακτη στήριξη από την πολιτεία, η μελισσοκομία στις Κυκλάδες κινδυνεύει με εξαφάνιση. «Θέλουμε σίγουρα στήριξη, υπάρχει μεγάλη απογοήτευση, αλλά παρ’ όλα αυτά προσπαθούμε κόντρα σε δυσοίωνες καταστάσεις να βγάζουμε αυτό το σπάνιο μέλι», καταλήγει ο κ. Κοκολάκης.

ΠΗΓΕΣ:https://www.gastronomos.gr/vraveia/vraveia-2024/frygana-honey-to-spanio-meli-agrias-levantas-serifoy/297595/, youtube.com

Αν αγαπάς την Ίο Προστάτεψέ την : Μία σημαντική απόφαση

Save Ios: Σημαντική νίκη στη δίκη για τις αυθαίρετες διανοίξεις δρόμων στις περιοχές Παπά, Τρεις Κλισιές, Πικρί Νερό & Κουμπάρα

by Χαρά Καπότου

Μια σημαντική δίκη με θετικό αποτέλεσμα για το σωματείο Save Ios διεξήχθη στη Νάξο στις 25 Ιουνίου 2025.

Η δίκη αφορούσε μεταξύ άλλων αυθαίρετες διανοίξεις δρόμων στις περιοχές Παπά, Τρεις Κλισιές, Πικρί Νερό και Κουμπάρα. Οι αυθαίρετοι δρόμοι αυτοί έχουν συνολικό μήκος κοντά στα δέκα χιλιόμετρα. Έχουν τραυματίσει και αλλοιώσει το τοπίο. Μέρος τους έχει διανοιχθεί πάνω σε ιστορικά μονοπάτια, καταστρέφοντάς τα. Μεγάλο μέρος τους επίσης έχει διανοιχθεί μέσα σε εκτάσεις χαρακτηρισμένες ως δασικές. Η διανοίξεις έχουν γίνει από τις εταιρείες γνωστών συμφερόντων και εντός των εκτάσεων που οι εταιρείες αυτές κατέχουν.

Η πρωτοβάθμια δίκη έγινε στη Νάξο τον Δεκέμβριο του 2024, όπως αναφέρει σε ανάρτηση του το σωματείο Save Ios. Στη δίκη είχαν κληθεί ως μάρτυρες και μέλη του σωματείου , καθώς το σωματείο Save Ios είχε υποβάλλει μήνυση για έναν από τους δρόμους. Το δικαστήριο επέβαλλε ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών σε δυο υψηλόβαθμα στελέχη των εταιρειών.

Στη συνέχεια ασκήθηκε έφεση. Η δευτεροβάθμια δίκη προσδιορίστηκε για τον Απρίλιο του 2025 και έλαβε χώρα τον Ιούνιο, μετά από δυο αναβολές. Και τις τρεις φορές μέλη του σωματείου μετέβησαν στη Νάξο, και κατέθεσαν ως μάρτυρες τον Ιούνιο που η δίκη τελικά έγινε. Το τριμελές εφετείο επέβαλλε:

Ποινή φυλάκισης τριών ετών στο ένα στέλεχος και δυόμιση στο άλλο.

Χρηματική ποινή 12000 Ευρώ στο ένα στέλεχος και 9000 στο άλλο.

Η ποινή φυλάκισης είναι χωρίς αναστολή. Μπορεί όμως να μετατραπεί σε ποινή με αναστολή με την προϋπόθεση ότι καθένα από τα δυο στελέχη πληρώσει 10000 Ευρώ στο σωματείο Save Ios για την υλοποίηση του κοινωφελούς του έργου! Η πληρωμή πρέπει να γίνει σε ένα μήνα από τη δημοσίευση της απόφασης του δικαστηρίου.

Γιατί είναι σημαντική η απόφαση

Αναγνωρίζει τη βαρύτητα και τη θρασύτητα των περιβαλλοντικών παραβάσεων από τις εταιρείες γνωστών συμφερόντων. Ποινές φυλάκισης δυόμιση και τριών χρόνων είναι βαριές, ιδιαίτερα ύστερα από την έφεση. Οι ποινές προστίθενται στο ιστορικό δικαστικών ποινών και προστίμων που έχουν επιβληθεί στις εταιρείες.

Θεμελιώνει ακόμα καλύτερα την παραβατικότητα των εταιρειών και την πλήρη απουσία περιβαλλοντικής τους συνείδησης. Αποδεικνύει παράλληλα το ψεύδος και την κενότητα των διαφημιστικών δημοσιευμάτων που οι εταιρείες υποκινούν και που τις επαινούν ως περιβαλλοντικά πρωτοπόρες, κλπ.

Αναγνωρίζει την δύσκολη προσπάθεια του σωματείου να προστατεύσει το περιβάλλον της Ίου, ενάντια σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Αναγνωρίζει επίσης την εν γένει κοινωφελή δράση του σωματείου.

Παρέχει μια σημαντική οικονομική ένεση προς το σωματείο ώστε αυτό να συνεχίσει τον αγώνα του, ο οποίος απαιτεί σημαντική νομική υποστήριξη και αντίστοιχους οικονομικούς πόρους.

Η συγκεκριμένη απόφαση δεν λύνει τα προβλήματα από την παράνομη δράση των εταιρειών

Προφανώς η απόφαση δεν λύνει—και δεν θα μπορούσε να λύσει—όλα τα προβλήματα με την παράνομη δράση των εταιρειών γνωστών συμφερόντων:

Ο κύριος υπεύθυνος και ιθύνων νους όλης αυτής της δραστηριότητας παραμένει στο απυρόβλητο, κρυπτόμενος από τη νομική δομή των εταιρειών και αφήνοντας άλλους να τρώνε τις ποινές.

Η απόφαση όντας ποινικής φύσης δεν συνεπάγεται την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος στις περιοχές που κατασκευάστηκαν οι δρόμοι. Η διαδικασία της απόκατάστασης είναι διοικητική και απαιτεί την εμπλοκή Υπουργείων και υπηρεσιών της Περιφέρειας και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με όλη την γραφειοκρατία και τις ενδεχόμενες αθέμιτες πιέσεις που αυτή συνεπάγεται. Στην περίπτωση της Κουμπάρας, όπου το σωματείο Save Ios κέρδισε τελεσίδικα το ποινικό σκέλος στον Άρειο Πάγο τον Ιανουάριο του 2024, ελάχιστη πρόοδος έχει γίνει στο θέμα της αποκατάστασης.

Σε κάθε περίπτωση η απόφαση είναι ένα σημαντικό βήμα μπροστά . Η υποχρέωση μάλιστα προς εταιρείες που επιφέρουν περιβαλλοντικές ζημιές να καταβάλλουν αποζημίωση προς περιβαλλοντικά σωματεία που προσπαθούν να αποτρέψουν τις ζημιές ή να τις θέσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης δημιουργεί σημαντικό νομικό προηγούμενο.
ΠΗΓΕΣ:https://www.facebook.com/saveios.gr/posts/1061728006126432?ref=embed_post,

https://santorinimagazine.gr/,youtube.com

Η Κύπρος με την μοναδική φυσική ομορφιά

 

Φύση
Ας βρούμε ένα όμορφο μέρος να κρυφτούμε για λίγο
Η Κύπρος είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη για να εκτιμήσετε την ομορφιά της φύσης.

Τα εθνικά και τοπικά δασικά πάρκα παρέχουν ένα φυσικό χώρο εξαιρετικού κάλλους. Τα μοναδικά όμορφα μονοπάτια της φύσης, διασκορπισμένα από τη μια άκρη του νησιού στην άλλη, είναι έτοιμα να σας καθοδηγήσουν μέσα από περιοχές με εκπληκτική χλωρίδα και πανίδα. Σχεδόν όλα τα μονοπάτια έχουν ονόματα εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία. Πολλά από τα μονοπάτια έχουν έναν ορισμένο βαθμό δυσκολίας, ενώ άλλες μπορεί να περπατηθούν πιο εύκολα από κάποιον. Μερικοί από τις βασικότερες περιοχές που περιλαμβάνουν πλούσια φυσική ομορφιά και μονοπάτια της φύσης είναι οι περιοχές του Ακάμα, του Τροόδους και το Κάβο Γκρέκο.

Η Κύπρος είναι επίσης γνωστή για τις χιλιάδες μεταναστευτικά φλαμίνγκο που επισκέπτονται την αλυκή της Λάρνακας και τις αλυκές του Ακρωτηρίου κάθε χρόνο.

Τα φλαμίνγκο επισκέπτονται συνήθως τις αλυκές της Κύπρου μεταξύ Νοεμβρίου και Μαρτίου.

Επίσης έχει εντοπιστεί στην Κύπρο ένα μαύρο φλαμίνγκο που είναι εξαιρετικά σπάνιο. Αυτό το σπάνιο πλάσμα είναι μοναδικό στον κόσμο. Προφανώς αυτό το φαινόμενο οφείλετε σε μια σπάνια περίπτωση μελανισμού, μια πάθηση που οδηγεί σε υπερβολική παραγωγή της χρωστικής μελανίνης.
Οι εκτεταμένες και σχεδόν έρημες αμμώδεις παραλίες στη χερσόνησο του Ακάμα εδώ και αιώνες αποτελούν έναν παράδεισο και το σπίτι για τη χελώνα Caretta Caretta & την Πράσινη Χελώνα. Οι φωλιές τους μπορούν να εντοπιστούν στη δυτική ακτή, στις προστατευόμενες παραλίες της Λάρας/Τοξεύτρας και στην περιοχή της Πόλης/Λίμνης στον Κόλπο της Χρυσοχούς.

Ο Βοτανικός Κήπος του Τροόδους, "Α.Ο. Λεβέντης", βρίσκεται στο Εθνικό Δασικό Πάρκο Τροόδους. Η περιοχή περιλαμβάνεται στο «Natura 2000», δίκτυο προστατευμένων περιοχών της Κύπρου. Εκεί, υπάρχουν 150 είδη χλωρίδας. Υπάρχουν ακόμη δύο βοτανόκηποι, ο ένας στην Αθαλάσσα (Λευκωσία) και ο άλλος στον Ακάμα (Λουτρά της Αφροδίτης). Σε καθένα από αυτούς, ο επισκέπτης μπορεί να δει κοινά, σπάνια και απειλούμενα είδη χλωρίδας.

Πέραν αυτών, ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τη φύση σε κάθε περιοχή του νησιού. Για παράδειγμα, είναι πολύ εύκολο για κάποιον να εντοπίσουν κοιλάδες με αγριολούλουδα, ακόμη και στις πιο αναπτυγμένες πόλεις. Τα ελαιόδεντρα είναι σχεδόν παντού και όταν φθάνει η άνοιξη όλη η Κύπρος χρωματίζεται από τις ανθισμένες μαργαρίτες, άγριες παπαρούνες, ανεμώνες και πολλά άλλα λουλούδια που δίνουν στο νησί μια ομορφιά διαφορετική από εκείνην του καλοκαιριού. Αν εντοπίσετε μια παπαρουνίτσα πάνω σε κάποιο λουλούδι, μπορείτε να παίξετε με αυτήν για λίγο αλλά αφήστε την ελεύθερο μετά από λίγα δευτερόλεπτα.

Σε γενικές γραμμές, η εντύπωση που μένει στους επισκέπτες από τις διακοπές τους εδώ, είναι ότι η ζωή στην Κύπρο είναι πιο ήρεμη, οι άνθρωποι είναι πιο προσιτοί και τα κτίρια δεν είναι τόσο "απρόσωπα". Για τους ανθρώπους που αναζητούν ποιότητα της ζωής η Κύπρος προσφέρει μια μεγάλη ευκαιρία να αγοράσουν ή να ενοικιάσουν ένα σπίτι.

ΠΗΓΕΣ:https://www.cyprusalive.com/el/main-about/na, youtube.com,

Οι κοραλλιογενείς σχηματισμοί στην Ελλάδα

Κοραλλιογενή Οικοσυστήματα στην Ελλάδα: Προστατεύοντας τη Θαλάσσια Βιοποικιλότητα

της Ελένης Γκαγκά

Οι κοραλλιογενείς σχηματισμοί μπορούν να χαρακτηριστούν ως ένα από τα σημαντικότερα σημεία ενδιαφέροντος της Μεσογείου. Πρόκειται για ασβεστολιθικούς σχηματισμούς, οι οποίοι «χτίζονται» σε βάθος χιλιάδων χρόνων. Τα κοραλλιοείδή (πολύποδες) εκκρίνουν ανθρακικό ασβέστιο, δημιουργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον εξωσκελετό τους. Στη συνέχεια εγκαθίστανται τα ροδοφύκη, δηλαδή ασβεστολιθικά φύκη που σταθεροποιούν τις δομές των κοραλλιών και γεμίζουν τα κενά μεταξύ τους. Η πολυεπίπεδη συσσώρευση αυτών των οργανισμών, λοιπόν, οδηγεί στη δημιουργία βιογενών δομών γνωστών ως κοραλλιογενείς σχηματισμοί [1].Οι παραπάνω σχηματισμοί αναπτύσσονται σε βάθος 70-200 μ. και ευνοούνται από αμυδρό φως [1].

 Αποτελούν ενδιαίτημα για πολλά είδη, ενίοτε σπάνια, όπως είναι το κόκκινο κοράλι (Coraliu mrubrum) και η μεσογειακή φώκια (Monachus monachus), τα οποία απαντώνται στο εθνικό πάρκο Αλοννήσου [2].

 Λόγω της δομικής ποικιλομορφίας τους, οι κοραλλιογενείς σχηματισμοί ευνοούν τη συμβίωση διάφορων οργανισμών.Σύμφωνα με δήλωση της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Αρχιπέλαγος», η μη εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας θέτει σε κίνδυνο μη αναστρέψιμης καταστροφής αυτά τα πολύπλοκα και ιδιαίτερα ποικιλόμορφα οικοσυστήματα, κυρίως λόγω της αλιείας με μηχανότρατα [3].

 Η μέθοδος αυτή αποτελείται από συρόμενα εργαλεία, τις επονομαζόμενες «σιδερένιες πόρτες», βάρους έως και 1 τόνο έκαστη, τα οποία βρίσκονται δεμένα στο αλιευτικό σκάφος και σύρονται στον πυθμένα της θάλασσας [3]. Γίνεται αντιληπτό, λοιπόν, πόσο εύκολα διαταράσσεται με αυτό τον τρόπο το πολύπλοκο θαλάσσιο οικοσύστημα.Παρά την ύπαρξη διεθνούς και ευρωπαϊκής νομοθεσίας παρατηρείται μη συμμόρφωση με τους κανονισμούς αυτούς και συχνά αλόγιστη αλιεία ακόμα και σε ενδιαιτήματα προστατευόμενων ειδών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το δάσος μαύρου κοραλλιού (Antipathella subpinnata) σε βάθος 100 μ. στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Το είδος είναι χαρακτηρισμένο ως προστατευόμενο κατά IUCN, αλλά στη θέση που βρίσκεται θεωρητικά είναι νόμιμη και εφαρμόζεται κανονικά η αλιεία με μηχανότρατα [4].

Μια άλλη βασική απειλή για τους κοραλλιογενείς σχηματισμούς αποτελεί η αύξηση της θερμοκρασίας των θαλασσών λόγω της κλιματικής αλλαγής. Τα κοράλλια αναπτύσσουν τα εντυπωσιακά χρώματά τους μέσα από συμβιωτικές σχέσεις με φύκη που αναπτύσσουν. Τα φύκη προσφέρουν ενέργεια στα κοράλλια μέσω της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης και τα κοράλλια λειτουργούν ως ξενιστής και προσφέρουν θρεπτικές ουσίες στα φύκη. Η αύξηση της θερμοκρασίας του νερού προκαλεί διαταραχές στη συμβιωτική σχέση τους: τα φύκη εγκαταλείπουν το κοράλλι λόγω του στρες, με αποτέλεσμα αυτό να χάνει το χρώμα του, κάτι που ονομάζεται «λεύκανση» [5].

Πέρα από την αύξηση της θερμοκρασίας του νερού, η κλιματική αλλαγή αποτελεί το αίτιο της οξίνισης των υδάτων. Με αυτό τον όρο περιγράφεται η διαδικασία με την οποία μειώνεται το pH των υδάτων λόγω της απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα. Η οξίνιση μειώνει τη διαθεσιμότητα ανθρακικών ιόντων (CO₃²⁻), τα οποία είναι απαραίτητα για τον σχηματισμό του ασβεστολιθικού εξωσκελετού των κοραλλιών [5]. 

Σε ακραίες περιπτώσεις, ο σκελετός γίνεται πιο αδύναμος και πορώδης, ενώ οι προνύμφες των κοραλλιών δυσκολεύονται να επιβιώσουν λόγω παραμορφώσεων στον σκελετό τους. Σύμφωνα με άρθρο της περιβαλλοντικής οργάνωσης «WWF» υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα πιθανολογείται να έχουν εξαφανιστεί το 99% των κοραλλιών, γεγονός που σαφώς αποτελεί μη αναστρέψιμη φθορά [6].

Αν και οι κοραλλιογενείς σχηματισμοί στην Ελλάδα δεν είναι τόσο διαδεδομένοι όσο σε άλλες περιοχές του κόσμου, οι υπάρχοντες σχηματισμοί συμβάλλουν σημαντικά στη βιοποικιλότητα και στην υγεία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων της χώρας. Πέρα από το εθνικό πάρκο Αλοννήσου που αναφέρθηκε ήδη, αυτοί οι μοναδικοί σχηματισμοί απαντώνται και σε βαθύτερα σημεία της θάλασσας στη Γυάρο [7]. 

Τόσο στη χώρα μας, όσο και ευρύτερα στην περιοχή της Μεσογείου υπάρχει ανελλιπής χαρτογράφηση των υποθαλάσσιων αυτών τοπίων, με μεγάλο περιθώριο διερεύνησής τους.Η συστηματική χαρτογράφηση των κοραλλιογενών σχηματισμών, συμβάλλει στην κατανόηση της κατανομής και της κατάστασής τους, διευκολύνοντας την εφαρμογή στοχευμένων μέτρων προστασίας [8]. 

Η θέσπιση και αποτελεσματική διαχείριση θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών μπορεί να προστατεύσει τους κοραλλιογενείς σχηματισμούς από απειλές όπως η υπεραλίευση και η ρύπανση. Καθίσταται σαφές πως για να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι σημαντικό να μειωθεί και η ρύπανση από χερσαίες πηγές, όπως γεωργικά απόβλητα και λύματα [5].Η εμπειρία από διεθνή προγράμματα αποκατάστασης, όπως το "The Big Build", δείχνει τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ κυβερνήσεων, μη κυβερνητικών οργανώσεων και τοπικών κοινοτήτων για την επιτυχία τέτοιων πρωτοβουλιών. Το εν λόγω πρόγραμμα εφαρμόστηκε με επιτυχία στην Ινδονησία και στόχευσε στην κατασκευή υποθαλάσσιων δομών που λειτουργούν ως βάσεις για την ανάπτυξη κοραλλιών [9].

Γίνεται κατανοητό ότι θεμέλιο για την προστασία των κοραλλιογενών σχηματισμών και γενικότερα των υποθαλάσσιων οικοσυστημάτων είναι η εκπαίδευση. Μέσα από την υποστήριξη ερευνητικών προγραμμάτων από την πολιτεία και την εφαρμογή καινοτόμων μεθόδων αποκατάστασης σε πρακτικό επίπεδο φαίνεται πως θα υπάρξει αισθητή βελτίωση. Σε συνέχεια της ερευνητικής προόδου ακολουθεί σαφώς η εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση των πολιτών [5]. Η διαδικασία αυτή είναι κρίσιμη για την προστασία του οικοσυστήματος, ενώ παράλληλα διαδίδεται η σημασία της εφαρμογής των μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος.

Βιβλιογραφία

«Το κρυμμένο μυστικό» στα βαθιά νερά του Αιγαίου: Τα κοραλλιογενή οικοσυστήματα 7.000 ετών κινδυνεύουν | Η ΡΟΔΙΑΚΗ.https://www.rodiaki.gr/index.php/article/481614/tos (accessed 2025-01-30).


Χλωρίδα και Πανίδα – ΕΘΝΙΚΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΑΡΚΟ ΑΛΟΝΝΗΣΟΥ ΒΟΡΕΙΩΝ ΣΠΟΡΑΔΩΝ! https://alonissos-park.gr/?page_id=63 (accessed 2025-01-30).


Το ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ και επιστήμονες του RAC/SPA των Ηνωμένων Εθνών ανακαλύπτουν και ερευνούν το κρυμμένο μυστικό του Αιγαίου - Archipelagos. https://archipelago.gr/el/to-archipelagos-ke-epistimones-tou-racspa-ton-inomenon-ethnon-anakaliptoun-ke-erevnoun-to-krimmeno-mistiko-tou-egeou/ (accessed 2025-01-30).


Δάσος από το μαύρο κοράλλι στα νερά του ΒΑ Αιγαίου | Lesvosnews.net. https://www.lesvosnews.net/articles/news-categories/periballon/dasos-apo-mayro-koralli-sta-nera-toy-ba-aigaioy (accessed 2025-01-31).


Το φαινόμενο της λεύκανσης των κοραλλιών: Επιπτώσεις στην ισορροπία των οικοσυστημάτων. OffLine Post. https://www.offlinepost.gr/2024/05/21/leukansh-twn-koralliwn-isorropia-oikosusthmatwn/ (accessed 2025-01-30).


Page not found. Fish Forward (WWF). https://www.fishforward.eu/wp-content/uploads/2019/11/FF_ClimateChangeOceansa (accessed 2025-01-30).


ΓΥΑΡΟΣ. https://www.wwf.gr//ti_kanoume/fysh/prostaeuomenes_perioxes/gyaros/ (accessed 2025-01-30).


ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΒΛΑΣΤΗΣΗ Χαρτογραφείται η ποσειδωνία. https://www.emakedonia.gr/thalassia-vlastisi-chartografeitai-i-poseidonia-98228 (accessed 2025-01-30).

The Big Build: Ένα πρόγραμμα αποκατάστασης κοραλλιογενών υφάλων που γράφει ιστορία | Mars Ελλάδα. https://www.mars.com/el-gr/news-and-stories/articles/the-big-build-ena-programma-apokatastasis-koralliogenon-yfalon-poy-grafei (accessed 2025-01-30).

ΠΗΓΕΣ:https://www.envinow.gr/post/koralliogeni-oikosystimata-stin-ellada-prostatevontas-ti-thalassia-viopoikilotita youtube.com,https://www.patmosnews.gr/16-articles/drink/9765-under-the-pole

Ανεβαίνοντας τον Ψηλορείτη Ποίημα Γιώργου Δ.Πολυκράτη - O «Αντάρτης της ειρήνης» Μνημείο στον Ψηλορείτη

ΑΝΕΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ

Η στράτα του μεσημεριού

βαρύ μου έκανε το φως

καθώς ο ήλιος ζύγιαζε

την ζέστα του επάνω στο κορμί μου

και στην σκιά μιάς κουμαριάς

έβαλα προσκεφάλι μου την γη.

Κι΄ως το αφτί μου ακούμπησε στο χώμα

ήταν σαν ν΄άκουσα αιφνίδια

την μυστική της απαλή αναπνοή.

Και μου εφάνει ακόμα

μεσ΄στου φωτός τ΄απέραντο το θάμπος

σαν θάλασσα ν΄απλώνεται ως το ξάγναντο

πολυάμπελος ο κάμπος...

Χρόνια της άσκοπης περιήγησης

και της νεανικής ανεμελιάς

πόσο μου λείπετε! Μα τώρα στων βουνών

και των καιρών τα διάσελα

όλο και πιο βαρύ με δένει βάδισμα.

Κόπος το πέρασμα του Χρόνου

όταν το σώμα πια δεν συμπορεύεται

με την ψυχή. Μένει μονάχα

θλίψη απροσδιόριστη να μ΄εξουσιάζει

κι΄απ΄το κατάκορφο την δύση ν΄ατενίζω

που καθώς σβήνει, πορφυρή,

με ξεστοχάζει!

Γιώργος Δ.Πολυκράτης

Ποιητής

Από την ποιητική συλλόγη "Η ΠΑΤΟΥΣΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ"

Εκδόσεις Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος(2015)

Ο φτερωτός Άγγελος που "κείτεται" στον Ψηλορείτη
O «Αντάρτης της ειρήνης» που φαίνεται μόνο από ψηλά

Κείμενο και βίντεο: Νίκος Σαράντος

Σε ένα άγνωστο για τον πολύ κόσμο, ιδιόμορφο και εντυπωσιακό μνημείο, με βαριά ιστορία, θα σας ταξιδέψω μέσα από το drone μου και την φωνή του Νίκου Ξυλούρη, σήμερα.
Ανεβαίνοντας τον Ψηλορείτη στα 1450 περίπου μέτρα αντικρίζουμε το οροπέδιο της Νίδας με το Ιδαίον Άντρο την σπηλιά του Δία.

Πέτρα, βουνό, χαράκια… Τόπος με άγρια ομορφιά, που με έναν ανεξήγητο τρόπο σου γεμίζει την ψυχή με ζεστασιά, σε αγκαλιάζει και σε κάνει ένα με αυτόν.
Εκεί κρυβόντουσαν και δρούσαν αντάρτικες αντιστασιακές ομάδες και κάτοικοι από τα γύρω χωριά που έδιναν τον αγώνα τους ενάντια στα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής
Κάθε πέτρα του Ψηλορείτη έχει και μια αιματοβαμμένη ιστορία να διηγηθεί από την ηρωική αντίσταση των κατοίκων των γύρο χωριών και τις θηριωδίες που έκαναν οι Γερμανοί ναζί. Με εκτελέσεις, βασανισμούς και το μαρτυρικό ολοκαύτωμα των Ανωγείων.

Οι κάτοικοι των Ανωγείων ήταν αυτοί που βοήθησαν την Γερμανίδα γλύπτρια Καρίνα Ρεκ όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1980 αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει συμβολικά συγνώμη εκ μέρους των συμπατριωτών της, κατασκευάζοντας τον «Αντάρτη της ειρήνης». Ένα μνημείο αφιερωμένο την ειρήνη μεταξύ των λαών και παράλληλα φόρος τιμής τους ανυπόταχτους Κρητικούς αντιστασιακούς.

Ο «Αντάρτης της ειρήνης» έχει την μορφή φτερωτού Αγγέλου που κείτεται στο χώμα. Μέρος του αριστερού του ποδιού και χεριού είναι μέσα στο χώμα και συμβολίζουν το δέσιμο με τη γη. Το σχήμα του δεν φαίνεται από το ίδιο ύψος στο έδαφος, παρα μόνο από ψηλά. Αυτό του προσδίδει και μια ιδιαίτερη μοναδικότητα ως ένα γλυπτό που διακρίνεται σωστά μόνο από εναέρια μέσα σε υψόμετρο κάθετα επάνω του ή απο δορυφόρο. Έχει μήκος 30 και πλάτος 10 μέτρα και το δεύτερο αλλά εξίσου σημαντικό στοιχείο που κάνει το μνημείο ακόμα πιο σημαντικό, είναι ότι κατασκευάστηκε από τις πέτρες που είχαν τοποθετήσει οι ντόπιοι στο οροπέδιο της Νίδας για να μην μπορούν να προσγειώνονται τα Γερμανικά πολεμικά αεροσκάφη.

Η κατασκευή του τελείωσε το 1990 και τα έξοδα πληρώθηκαν από το Υπουργείο Τουρισμού της Γερμανίας. Η Καρίνα που έζησε κάποια χρόνια στα Ανώγεια και θεωρείται πλέων Κρητικιά είχε δηλώσει από την αρχή «ούτε δραχμή δεν θα διαθέσει Έλληνας για το έργο αυτό, γιατί κάθε μάρκο από συμπατριώτες μου θα είναι και μια πέτρα λήθης και συγγνώμης που θα επιτρέψει το μεγαλείο της συναδέλφωσης και της ειρήνης».

Αν θελήσετε να επισκεφτείτε το μνημείο, βρίσκεται στο Ανατολικό άκρο το οροπεδίου της Νίδας στην τοποθεσία “Γριά Αλουτσά” και μπορεί να περάσετε από δίπλα του χωρίς να το αναγνωρίσετε. Θα σας φανεί σαν μια συστάδα από πέτρες. Θα μπορέσετε να πάρετε μια ιδέα, υπό γωνία, για το σχήμα του μόνο ανεβαίνοντας στους γύρω λόφους. Αξίζει…


ΠΗΓΕΣ:https://www.mcnews.gr/logotexnia/poihsh/anevainontas-ton-psiloriti-poihma-tou-giorgou-polikrati.html,https://www.cretalive.gr/kriti/o-fterotos-aggelos-poy-keitetai-ston-psiloreiti, youtube.com,https://agonaskritis.gr/,