Κεφαλονιά: Η ανάβαση στο όρος Αίνος από τις κορυφαίες διαδρομές στην Ελλάδα

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΙΤΑΡΗ


Σε ένα ελληνικό νησί δεν πηγαίνεις για τα βουνά του. Ομως η Κεφαλονιά δεν είναι ένα νησί σαν όλα τα άλλα. Και το βουνό της, ο Αίνος, είναι ένας χώρος υψηλής γεωλογικής και αισθητικής δραματουργίας που όμοιά της δεν υπάρχει στην Ελλάδα.



Για τον περισσότερο κόσμο οι διακοπές στην Κεφαλονιά είναι ταυτισμένες με το καθηλωτικό υπερθέαμα του Μύρτου, τα χρωματιστά αραδιασμένα χωριά με την ομοιοκαταληξία εις «-άτα» και εκείνο το ηδύποτο ηχόχρωμα των ανθρώπων της που δεν μπορείς παρά να λατρέψεις. Ομως για εκείνους που θα πάρουν την απόφαση να αφήσουν την καλοκαιρινή ραστώνη του ακτών του Ιονίου και να ανέβουν προς τον Αίνο, η εμπειρία θα είναι καταλυτική. Και είναι σίγουρο ότι θα καταγραφεί ως μία από τις πιο ξεχωριστές σελίδες στις ταξιδιωτικές τους αναμνήσεις.

Ο Αίνος δεν είναι ένα ακόμα βουνό της Ελλάδας. Δεν είναι καν το ψηλότερο, δεν είναι ούτε το πιο άγριο ή εκείνο που προσφέρεται για χιλιοταγκαρισμένες social αναρτήσεις. Εχει όμως ένα ξεχωριστό χάρισμα. Να σε κάνει δικό του από την πρώτη φορά που θα τον επισκεφτείς. Και να θέλεις να επιστρέψεις διαρκώς σε αυτόν, σε όσα σου αποκάλυψε περιδιαβαίνοντας τα έλατα και τα μονοπάτια του. Δεν είναι μόνο αυτή η πρωτόγνωρη αίσθηση της απόδρασης από τον ασφυκτικό κλοιό της θαλασσινής ξαπλώστρας και των 40 κάθιδρων βαθμών, περνώντας μέσα σε λιγότερο από μία ώρα στην επικράτεια της σκιάς και της ζακέτας που επιβάλλει το δροσερό αεράκι των 20 βαθμών Κελσίου στην κορυφή του.

Δεν είναι η φήμη που συνοδεύει το οικοσύστημά του ως κάτι μοναδικό για τη χώρα μας, που του έδωσε και δικαιωματικά τον χαρακτηρισμό του Εθνικού Δρυμού από το 1962 κιόλας (και τον έσωσε, όσο αυτό ήταν δυνατό, από την πλήρη καταστροφή και τις πυρκαγιές). Ούτε είναι οι μακρές ιστορικές αναφορές, οι χαμένες στην αρχαιότητα, για εκείνο το παράξενο νησιώτικο βουνό με τα δάση, το ιερό του Δία με τις θυσίες και τις τελετές λατρεία και τους θρύλους για τον φτερωτό δράκο που έβρισκε εκεί καταφύγιο. Ο Αίνος είναι το δημιούργημα της ταραγμένης γεωλογικής πλοκής μιας λωρίδας γης που εδώ και αιώνες τρέμει και αλλάζει και βρίσκεται μονίμως σε μία «κουνημένη» κατάσταση, όπως ακριβώς και οι «κουρλοί» κάτοικοί της. Η Κεφαλονιά είναι μία πολύπλοκη σύνθεση ελληνικότητας, συνδυασμένη με εκείνη την ιταλική αύρα των Επτανήσων και μια ντόπια ιδιο-τροπία που την κάνει έναν τόπο μιας απλόχερης ευζωίας.

Μέσα σε αυτό το multiplex εικόνων και εντυπώσεων της Κεφαλονιάς, ο Αίνος έρχεται να προστεθεί ως μία αισθητική κορύφωση, μοναδική για ελληνικό νησί. Με ύψος που φθάνει τα 1.628 μέτρα, είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό που υπάρχει εκτός της ηπειρωτικής Ελλάδας. Αυτό που τον κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό είναι ότι καλύπτεται στο μεγαλύτερο μέρος του με ένα μοναδικό στη χώρα μας δάσος, το οποίο αποτελείται κατά κύριο λόγο από ένα ενδημικό είδος, την Κεφαλληνιακή Ελάτη. Ενα δέντρο σχεδόν καλλιτεχνικής λεπτότητας, που γίνεται αρκετά ψηλό, φθάνει και τα 35 μέτρα, και το κύριο χαρακτηριστικό του είναι το βαθύ πράσινο χρώμα. Λόγω αυτού του σκούρου χρώματος και την αίσθηση που δίνει από μακριά το βουνό καθώς υψώνεται ακμαίο μέσα στην αχλή του Ιονίου, οι Ενετοί το είχαν ονομάσει Monte Nero, δηλαδή «Μαύρο Βουνό». Και χρησιμοποιούσαν και αυτοί το ξύλο του, όπως και για αιώνες πριν, στην κατασκευή πλοίων ή σε άλλες απαιτητικές χρήσεις όπου ήταν περιζήτητη η αξιοζήλευτη αντοχή του.

Εκτός από το πανέμορφο έλατο, ο Αίνος έχει και μία ιδιαίτερα πλούσια πανίδα, με ζώα που έχουν βρει εκεί καταφύγιο, λόγω και του ευεργετικού νομικού πλαισίου του Εθνικού Δρυμού. Από τις πιο ενδιαφέρουσες συναντήσεις -αν είστε τυχεροί- είναι τα περίφημα άλογα του Αίνου, για την καταγωγή και την προέλευση των οποίων οι γνώμες διίστανται. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για αρχαία ράτσα λόγω του μικρού τους μεγέθους. Ομως το πιθανότερο είναι να πρόκειται για άλογα που έχουν μεταφερθεί παλαιότερα από απέναντι, πιθανόν από την Ηπειρο, και κατά την Κατοχή αφέθηκαν να ζουν ελεύθερα πλέον στο βουνό. Αν είστε τυχεροί και τα συναντήσετε στη βόλτα σας (συνήθως στην περιοχή γύρω από το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής, αλλά όχι μόνο) να θυμάστε ότι τα ελάχιστα που έχουν απομείνει επιβιώνουν σε ελεύθερη κατάσταση και καλό θα ήταν να συνεχίσουν έτσι χωρίς παρεμβολές από τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Η ανάβαση στο βουνό από τις πόλεις και τις παραλίες του νησιού μπορεί να γίνει με αυτοκίνητο εύκολα και γρήγορα. Ή και με τα πόδια, από μονοπάτια που ανηφορίζουν από κάθε πλευρά του. Και οι δύο επιλογές οδηγούν σε μία και μόνη κορύφωση: την καθηλωτική θέα που μπορεί να απολαύσει κανείς από την κορυφή Μέγας Σωρός στα 1.628 μέτρα. Από εκεί ολόκληρη η Κεφαλονιά μοιάζει σαν να περνά μπροστά σας από το παράθυρο αεροπλάνου. Μάλιστα, σε ημέρες με καθαρή ατμόσφαιρα, μπορεί κανείς να δει πεντακάθαρα τη Ζάκυνθο, την Ιθάκη αλλά και τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας και της Πελοποννήσου. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η θέα από την κορυφή του Αίνου είναι μία από τις πιο high definition εικόνες που μπορεί να απολαύσει κάποιος σε οποιοδήποτε βουνό της Ελλάδας.

Εχοντας ολοκληρώσει τη βόλτα σας με την ανάβαση στην κορυφή, υπάρχουν πολλές επιλογές για να παρατείνετε την παραμονή σας στο βουνό και να καθυστερήσετε την επιστροφή στη βουή της παραλίας. Οσοι αντέχουν μπορούν να συνεχίσουν πεζή την περιδιάβαση του δάσους, σε πέντε καλά σηματοδοτημένα και σχετικά εύκολα μονοπάτια, ανακαλύπτοντας διαρκώς καλά κρυμμένα μυστικά, όπως κάποιες μικρές σπηλιές ή τα υπολείμματα από το δρακόσπιτο του Αίνου που κρέμεται στην άκρη ενός γκρεμού με θέα που -κυριολεκτικά!- κόβει την ανάσα.

Ιδίως την άνοιξη, όταν η φύση έχει βάλει τα καλά της, με τα σπάνια ενδημικά φυτά του βουνού να βρίσκονται στη δόξα της ανθοφορίας τους και τα νερά να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, ο Αίνος μετατρέπεται σε ένα εντατικό σεμινάριο βιοποικιλότητας για τους δραστήριους περιπατητές και φυσιολάτρες. Οσοι απέχουν από αυτού του είδους τις κοπιώδεις ενασχολήσεις μπορούν να απολαύσουν εποχούμενοι σε χαλαρούς ρυθμούς την ασφάλτινη διαδρομή μέσα στο δάσος. Και να κάνουν αρκετές στάσεις ώστε να καταγράψουν σε ψηφιακές κάρτες, αλλά και σε ανάλαφρες ανάσες, ένα τοπίο που θα τους μαγέψει. Είπαμε, ο Αίνος και η ανάβαση σε αυτόν δεν είναι μία ακόμα διαδρομή κάπου σε κάποιο νησί της Ελλάδας. Είναι πολύ περισσότερο μία αναπάντεχη μύηση στο ωραίο και στο υψηλό. «Αίνος ευφραίνει καρδίαν» θα λέγαμε παραφράζοντας το γνωστό ρητό. Και το αισθητικό μεθύσι από μια βόλτα στον Αίνο είναι σίγουρο ότι θα σας συνοδεύει για πάντα.

Tips

• Η διαδρομή προς την κορυφή του βουνού γίνεται εύκολα από οποιοδήποτε αυτοκίνητο, καθώς ο δρόμος είναι πλέον ασφαλτοστρωμένος μέχρι και τις κεραίες.
• Η οδήγηση μέχρι το τέλος του ασφαλτοστρωμένου δρόμου είναι μία από τις πιο απολαυστικές σε ολόκληρη την Ελλάδα. Το πυκνό ελατόδασος με τα πανύψηλα δέντρα είναι μία εικόνα που δεν περιμένει κανείς να συναντήσει σε καλοκαιρινές διακοπές σε νησί.
• Το καλοκαίρι, ιδίως όταν έχει αέρα, ο Εθνικός Δρυμός κλείνει για τον φόβο της πυρκαγιάς. Πριν ξεκινήσετε για την ανάβαση καλό θα ήταν να ενημερωθείτε από την Πυροσβεστική αν είναι ανοιχτός ο δρόμος.
• Ακόμα και το καλοκαίρι φροντίστε να έχετε μαζί σας μία ζακέτα. Η διαφορά θερμοκρασίας θα σας καταπλήξει, ιδίως αν μαζευτούν σύννεφα, κάτι που συμβαίνει συχνά.
• Τον χειμώνα το βουνό είναι ακόμα πιο όμορφο και γεμάτο μυστήριο. Αν και σε περίπτωση χιονόπτωσης χρειάζεται οπωσδήποτε αλυσίδες και πολύ προσοχή.
• Κάνετε μία στάση στο Περιβαλλοντικό Κέντρο Αίνου, λίγο πριν φτάσετε στην κορυφή. Ενα κτίριο ιταλικής αρχιτεκτονικής που χτίστηκε επί Μεταξά και ανακατασκευάστηκε πρόσφατα ώστε να φιλοξενήσει μία μόνιμη έκθεση για το φυσικό κάλλος του Δρυμού. Εκτός από την ενημέρωση για όσα σας περιμένουν στο δάσος, διαθέτει και εξαιρετική θέα προς το Αργοστόλι και ολόκληρη την Κεφαλονιά.
• Το μονοπάτι για την κορυφή είναι καλά σηματοδοτημένο και σχετικά εύκολο για όσους το επιχειρήσουν. Παρκάρετε το αυτοκίνητο στον χώρο στις κεραίες, μπαίνετε στον χωματόδρομο και από εκεί χρειάζεται λίγο περισσότερο από μισή ώρα για να βρεθείτε στην κορυφή. Καλό θα ήταν να έχετε μαζί σας ένα ζευγάρι αθλητικά ή ορειβατικά παπούτσια και όχι τα πέδιλα της παραλίας αν το επιχειρήσετε. Το καλοκαίρι φροντίστε να το κάνετε όσο γίνεται πιο νωρίς.
• Πάρτε μαζί σας φαγητό και νερό για μια -ή και περισσότερες- στάσεις είτε μέσα στο δάσος, είτε ψηλά στην κορυφογραμμή με την ασύλληπτη θέα. Ενα πικ-νικ μέσα στον ελαφρύ αέρα του βουνού, μακριά από την φασαρία των μπιτσόμπαρων και την υγρασία της παραλίας, είναι ότι πιο αναζωογονητικό θα κάνετε στις διακοπές σας στην Κεφαλονιά. Και σίγουρα θα αποτελέσει την κορυφαία στιγμή των αναμνήσεών σας από το νησί και όχι μόνο.

Γνωρίζατε ότι;
Στον Αίνο λειτουργεί το πρώτο στην Ελλάδα «Διεθνές Πάρκο Σκοτεινού Ουρανού». Ενα τέτοιο «πάρκο» είναι μία περιοχή που διαθέτει εξαιρετική ποιότητα νυχτερινού ουρανού, με μηδενική φωτορύπανση, το οποίο επιτρέπει την όσο πιο καθαρή θέα στον νυχτερινό ουρανό και τα άστρα. Το «πάρκο» αυτό προστατεύεται από ειδικούς κανονισμούς και προσφέρεται όχι μόνο για επιστημονική αλλά και για εκπαιδευτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Ο νυχτερινός ουρανός αποτελεί έναν φυσικό πόρο που πέρα από την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση σχετικά με τις επιπτώσεις της φωτορύπανσης μπορεί να λειτουργήσει θετικά και ως πόλος έλξης ενός διαφορετικού τουρισμού, του αστροτουρισμού. Οσοι λοιπόν θέλετε να μάθετε τον μαγικό κόσμο της αστροπαρατήρησης ή της φωτογράφισης των άστρων, ή απλά θέλετε να περάσετε μια μαγική νύχτα στην κορυφή του Αίνου, μπείτε στην ιστοσελίδα https://aenosdarkskypark.gr/ όπου υπάρχουν οι απαραίτητες πληροφορίες και τα τηλέφωνα των αρμοδίων που θα σας κατατοπίσουν για τα περαιτέρω.
Εισαγωγική φωτογραφία: Getty Images / Ideal Image




ΠΗΓΕΣ:https://www.kefaloniapress.gr/,youtube.com,

Τα πανέμορφα χωριά του Ασπροποτάμου

Aνάμεσα στα Τζουμέρκα, το Μέτσοβο και το Περτούλι, στο δυτικό τμήμα του Νομού Τρικάλων, στη νότια Πίνδο, βρίσκονται τα χωριά του Ασπροποτάμου (Αχελώου). Τριγυρισμένα από βουνά με έλατα και μεγάλες χαράδρες, αλλά και από ένα εκτεταμένο δίκτυο ρεμάτων και μικρών ποταμών που σχηματίζουν τον Αχελώο, έχουν ελάχιστους μόνιμους κατοίκους, αλλά περίσσεια ομορφιά.Στη νότια Πίνδο, ανάμεσα σε ποτάμια, βουνά και «άγρια» φύση, θα βρείτε τα πανέμορφα χωριά του Αχελώου, που αν και ερημώνουν το χειμώνα, αποτελούν τέλειους προορισμούς για αποδράσεις την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Χαλίκι, Ανθούσα, Κατάφυτο, Στεφάνι, Κρανιά, Καλλιρρόη, Πολυθέα και Αγίας Παρασκευή. Τα περισσότερα από αυτά είναι βλαχοχώρια που άκμασαν παλιότερα και όλη η περιοχή, με συνολική έκταση 20.094 εκταρίων, είναι πλέον ενταγμένη στον εθνικό κατάλογο του ευρωπαϊκού δικτύου Natura 2000.
Τα χωριά αυτά, αποτελούσαν ανέκαθεν τόπους θερινής κατοικίας, καθώς οι Βλάχοι ξεκινούσαν για τα βουνά μόλις έλιωναν τα χιόνια. Αυτό οφειλόταν στο ότι η πλειοψηφία των κατοίκων τους ήταν βοσκοί και τυροκόμοι. Σήμερα οι κάτοικοί τους ζουν κυρίως στα Τρίκαλα, στην Αθήνα και στα Φάρσαλα, ασκώντας ποικίλα επαγγέλματα και επιστρέφουν και πάλι σε αυτά την άνοιξη και το καλοκαίρι. Δυστυχώς, αρκετά παλαιά κτήρια των χωριών, έχουν καταρρεύσει.

Το χωριό Ανθούσα

Όλα τα χωριά είναι πανέμορφα, χτισμένα σε ειδυλλιακές τοποθεσίες και σε υψόμετρο από 950 έως και 1480 μέτρα, μέσα στα έλατα και δίπλα στο ποτάμι. Σε κάθε χωριό θα βρείτε μια κεντρική πλατεία με έναν πλάτανο και την παραδοσιακή βρύση, αλλά και μια πετρόκτιστη εκκλησία.
Γραφικά καλντερίμια οδηγούν στις εξοχικές τοποθεσίες των χωριών, σε σημεία με ωραία θέα και πηγές όπου υπάρχουν διάσπαρτα πολλά ξωκλήσια. Η αρχιτεκτονική των παλιών παραδοσιακών σπιτιών, είναι ηπειρώτικη και οι ντόπιοι τεχνίτες τα έχτισαν στις αρχές του αιώνα χρησιμοποιώντας την πέτρα της περιοχής. Είναι δίπατα με στενά παράθυρα και ένα μικρό μπαλκόνι, συχνά στολισμένο με κατιφέδες και βασιλικούς.

 

Το μεγαλύτερο από τα χωριά της κοινότητας είναι η Κρανιά, χτισμένο σε υψόμετρο 1.150 μέτρων και σε απόσταση 72χλμ από τα Τρίκαλα. Όπως τα περισσότερα χωριά της περιοχής, ερημώνει το χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι ο πληθυσμός της ξεπερνά τους 3.000 κατοίκους και ο πραγματικός της πληθυσμός είναι 363 κάτοικοι(απογραφή 2001).

Κατά το παρελθόν υπήρξε σπουδαίο κέντρο παραγωγής και εμπορίας μάλλινων υφασμάτων, τα οποία έμειναν ονομαστά ως «σκουτιά κρανιώτικα». Ο Κρανιώτικος, παραπόταμος του Ασπροποτάμου, χωρίζει στα δύο το χωριό, αποτελώντας παράλληλα, μοναδικό βιότοπο της πέστροφας.

Το 2001 λειτούργησε για πρώτη φορά στην Κρανιά λαογραφικό μουσείο, από τον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού, με πλήθος εκθεμάτων όπως παραδοσιακά υφαντά, αργαλειό, νυφικό κρεβάτι, καθώς και μεγάλο φωτογραφικό αρχείο.

Η Αγία Παρασκευή ή Τζούρτζια, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο χωριό του Ασπροποτάμου του νομού Τρικάλων και βρίσκεται στα Δυτικά του Ν. Τρικάλων, σε υψόμετρο περίπου 950 μ., νοτίως του Μετσόβου. Κατά την απογραφή του 2001, η Αγία Παρασκευή είχε πραγματικό πληθυσμό 296 κατοίκους. Προστάτιδά του είναι η Αγία Παρασκευή, ενώ θα δείτε και το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου που μετράει πάνω από 200 χρόνια ζωής.

Δυνατότητα διαμονής υπάρχει στην Καλλιρρόη, αλλά και στους ξενώνες των χωριών Κρανιά, κεμπάπ, πίτες και ψητό αρνάκι και να αγοράσετε τυρί φέτα και μέλι από τους τοπικούς παραγωγούς. Πολυθέα και Γαρδίκι. Πρόχειρο φαγητό, μεζέδες για τσίπουρο, αλλά και ψητά τα βράδια, προσφέρουν όλα τα καφενεδάκια στις πλατείες των χωριών. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε  κεμπάπ, πίτες και ψητό αρνάκι και να αγοράσετε τυρί φέτα και μέλι από τους τοπικούς παραγωγούς.

Δραστηριότητες και ενδιαφέρουσες τοποθεσίες

Κοντά στο χωριό Χαλίκι -το βορειότερο της περιοχής- θα δείτε τη δρακολίμνη Βερλίγκα, που έχει νερό μόνο το χειμώνα, αλλά τις πηγές του ποταμού Αχελώου. Κατά τη διαδρομή από το Χαλίκι προς τις τοποθεσίες Ρόνα και Βουρτόπα (προς Μέτσοβο), θα συναντήσετε τις πηγές του ποταμού, που καθώς κατεβαίνει το βουνό δημιουργεί εντυπωσιακούς καταρράκτες. Μερικοί από αυτούς ξεπερνούν τα 5 μέτρα, η προσέγγισή τους είναι σχετικά εύκολη και το θέαμα που προσφέρουν εντυπωσιακό.

Την άνοιξη και το καλοκαίρι, στην πανέμορφη περιοχή γύρω από τα χωριά, μπορείτε να επιδοθείτε σε διάφορες δραστηριότητες, όπως πεζοπορία στη φύση, ποδηλασία, ιππασία, κατάβαση ποταμών, αλλά και ορειβασία στις κορυφές των βουνών.

Info από το clickatlife.gr:

Ο Αχελώος είναι ο δεύτερος σε μήκος ποταμός της Ελλάδας. Πηγάζει από την οροσειρά της Πίνδου, νοτιοδυτικά του Μετσόβου και μετά από μια διαδρομή 220 χιλιομέτρων, εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος. Η λαϊκότερη ονομασία του ποταμού είναι Ασπροπόταμος ή Άσπρος, ίσως λόγω της αφρισμένης εικόνας του κατά τους ανοιξιάτικους μήνες όταν λιώνουν τα χιόνια.

Πώς να πάτε:

Η περιοχή του Ασπροποτάμου είναι ευκολότερα προσβάσιμη από τα Τρίκαλα, μέσω Καλαμπάκας. Αφού πάρετε την ΕΟ Τρικάλων-Ιωαννίνων, στρίβετε στη διασταύρωση Μουργκάνι και συνεχίζετε προς Καστανιά και προς τα υπόλοιπα χωριά. Επίσης τα χωριά συνδέονται με το Μέτσοβο στα βόρεια, τους Καλαρρύτες-Συρράκο στα δυτικά και την Ελάτη στα νοτιοανατολικά.

Πόπη Αθανασοπούλου

ΠΗΓΕΣ:https://trikkipress.gr,youtube.com,