Αστερούσια Όρη- Το Άγιο 'Ορος της Κρήτης

ΑΣΤΕΡΟΥΣΙΑ-Το Ιερό βουνό της Κρήτης

Τα αποθέματα Βιόσφαιρας, αποτελεί υψηλοτάτου Κύρους περιοχές, συνδυασμένης προστασίας του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς, με παράλληλη δυναμική προώθηση της αειφόρου Ανάπτυξης των περιοχών που εντάσσονται στο πρόγραμμα.
Δημιουργείται ένα ισχυρό Brand για την περιοχή, που θα δώσει προστιθέμενη αξία τόσο στα προϊόντα, όσο και στις παρεχόμενες υπηρεσίες, θα αποτελέσει κίνητρο για να κρατήσει νέους ανθρώπους στην περιοχή.
Πιστεύω, ότι έχει φθάσει το πλήρωμα του χρόνου, για την προώθηση της Βιολογικής Γεωργίας σε όλη την Κρήτη, ξεκινώντας από το περιβόλι της Κρήτης (Κάμπος της Μεσσαράς), όσο και η προώθηση, ενός υγιούς και Βιώσιμου μοντέλου τουρισμού, που θα σέβεται το περιβάλλον, τους ανθρώπους και θα τους επιστρέφει όλη την προστιθέμενη αξία, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο τόσο για τα προϊόντα όσο και για τις υπηρεσίες.
Τα παραπάνω τόνισε σε συνέντευξη στο ΚΡΗΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ η κα Θεανώ Βρέντζου Σκορδαλάκη πρώην Αντιπεριφερειάρχης Κρήτης και Πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας των Αστερουσιων.

Ποιά η σημασία της ένταξης των Αστερουσίων στο Παγκόσμιο Δίκτυο Αποθεμάτων Βιόσφαιρας;
Η ένταξη των Αστερουσίων στο Παγκόσμιο Δίκτυο Αποθεμάτων Βιόσφαιρας της UNESCO έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα και την Κρήτη, αφού είναι η 3η περιοχή μετά τον Όλυμπο και την Σαμαριά, που είχαν ενταχθεί στην UNESCO σε σύνολο 700 περιοχών σε όλο τον κόσμο. Τα αποθέματα Βιόσφαιρας, αποτελεί υψηλοτάτου Κύρους περιοχές, συνδυασμένης προστασίας του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς, με παράλληλη δυναμική προώθηση της αειφόρου Ανάπτυξης των περιοχών που εντάσσονται στο πρόγραμμα.
Η περιοχή των Αστερουσίων διαθέτει ένα πολύ ισχυρό Αξιακό Κεφάλαιο, καταλαμβάνει 367m2 χερσαίας έκτασης και ευρεία παράλια και θαλάσσια ζώνη του Νότιου Κρητικού Πελάγους. Βρίσκεται στο Νοτιότερο άκρο της Ευρώπης και της Ελλάδος και καταγράφονται σε αυτήν 1.800 είδη φυτών, 180 από τα οποία είναι στενοενδημικά. Έχουν καταγραφεί 14 διαφορετικοί τύποι οικοτόπων Ευρωπαϊκής – Κοινοτικής σημασίας, από τους οποίους οι 3 είναι προτεραιότητας, ενώ υπάρχουν πλήθος σημαντικών ειδών χλωρίδας και πανίδας, που προστατεύονται από την Εθνική και Κοινοτική νομοθεσία και περισσότερα από 90 είδη πουλιών (Γυπαετός – σπιζαετός).
Υπάρχουν αρκετοί ανακηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, παραδοσιακοί οικισμοί, Ασκληπιεία, Ιερό Κορυφής (Κόφινας), Ιερές μονές (διατηρητέα μνημεία), Βυζαντινές εκκλησίες, Αριστοτελική Σχολή (πρώτο Πανεπιστήμιο Κρήτης) στη θέση Λουσούδι.
Σκήτες, τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλους, το φοινικόδασος του Αγ, Νικήτα, κορυφογραμμές, φαράγγια, αναρριχητικές πίστες, μαγευτικές παραλίες, μονοπάτια.
Φιλοξενεί σπάνια είδη πουλιών, θηλαστικά, ερπετά και αμφίβια όπως η θαλάσσια χελώνα, μεσογειακή φώκια, διάφορα είδη δελφινιών.
Εξαιρετική σημασία έχει, η διαχρονική παρουσία των ανθρώπινων κοινωνιών εναρμονισμένη απόλυτα με το φυσικό χώρο, και η διατήρηση μέχρι σήμερα, αναλλοίωτης της άυλης – φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς.

Ποιό το πλεονέκτημα των Αστερουσίων στην ανάπτυξη της Κρήτης;
Με την ένταξη των Αστερουσίων στο Παγκόσμιο Δίκτυο Αποθεμάτων Βιόσφαιρας της UNESCO ανοίγονται μεγάλες προοπτικές, για μια ορθολογική, Βιώσιμη και υποστηρικτική προς τους ανθρώπους και το περιβάλλον ανάπτυξη.
Δημιουργείται ένα ισχυρό Brand για την περιοχή, που θα δώσει προστιθέμενη αξία τόσο στα προϊόντα, όσο και στις παρεχόμενες υπηρεσίες, θα αποτελέσει κίνητρο για να κρατήσει νέους ανθρώπους στην περιοχή.

Τα οφέλη από την ένταξη των Αστερουσίων στο Παγκόσμιο Δίκτυο Αποθεμάτων Βιόσφαιρας της UNESCO δεν περιορίζονται μόνο στον ορεινό όγκο των Αστερουσίων, αλλά περιλαμβάνουν την ευρύτερη περιοχή, καθώς και τους 5 όμορους Δήμους (Φαιστού, Αρχανών Αστερουσίων, Μινώα Πεδιάδος, Γόρτυνας και Βιάννου).
Ο Ιστορικός, θρησκευτικός, αρχαιολογικός, πριβαλλοντικός πλούτος των Αστερουσίων, σε συνδυασμό, με τις αρχαιότητες Γόρτυνας, Φαιστού, το μουσείο Μεσσαράς και την Γεωργική Σχολή Μεσσαράς (εφόσον προχωρήσει η επαναλειτουργία της), αποτελούν ισχυρούς πόλους ανάπτυξης και προσέλκυσης επισκεπτών. Παράλληλα ανοίγονται οι δρόμοι αξιοποίησης Ευρωπαϊκών προγραμμάτων από τους όμορους Δήμους, τόσο για την δημιουργία υποδομών, όσο την προώθηση της Βιολογικής Γεωργίας – Κτηνοτροφίας, την στήριξη των μικρών παραγωγών και την ανάδειξη της φυσικής αξίας.
Πιστεύω, ότι έχει φθάσει το πλήρωμα του χρόνου, για την προώθηση της Βιολογικής Γεωργίας σε όλη την Κρήτη, ξεκινώντας από το περιβόλι της Κρήτης (Κάμπος της Μεσσαράς), όσο και η προώθηση, ενός υγιούς και Βιώσιμου μοντέλου τουρισμού, που θα σέβεται το περιβάλλον, τους ανθρώπους και θα τους επιστρέφει όλη την προστιθέμενη αξία, που είναι και το μεγάλο ζητούμενο τόσο για τα προϊόντα όσο και για τις υπηρεσίες.

Ποιός ο ρόλος του Συνδέσμου Προστασίας των Αστερουσίων στα νέα δεδομένα;
Ο Σύνδεσμος Προστασίας των Αστερουσίων ιδρύθηκε πριν 9 χρόνια περίπου. Μια ομάδα ανθρώπων, που γνωρίζουμε πολύ καλά το αξιακό Κεφάλαιο που αγαπήσαμε και αγαπάμε την περιοχή, βλέποντας τι διαθέτει η περιοχή, συμμετέχοντος του αειμνήστου Θάνου Μικρούτσικου, ο οποίος την αγάπησε ως γνήσιος Κρητικός αποφασίσαμε την ίδρυση του Συνδέσμου προκειμένου να εργαστούμε όλοι μαζί, για την διάσωση, προστασία, καθώς και την ανάδειξη του πλούτου της συγκεκριμένης περιοχής.
Ξεκινήσαμε λοιπόν, από μία σειρά δράσεις (Συνέδρια, ημερίδες, πολιτιστικές εκδηλώσεις και φυσικά ημερίδες ενημέρωσης του κόσμου, ώστε να τον καταστήσουμε κοινωνό και συνοδοιπόρο σε αυτή την μεγάλη προσπάθεια.
Παράλληλα καταθέσαμε την πρόταση για την ένταξη της περιοχής στην UNESCO.
Σε αυτή την προσπάθεια, είχαμε την στήριξη του Περιφερειάρχη κ. Σταύρου Αρναουτάκη, βέβαια την υποδειγματική συνεργασία και υποστήριξη της Εθνικής Επιτροπής για το πρόγραμμα «Άνθρωπος και Βιόσφαιρα» του κ. Σκούλλου (Προέδρου) και της κας Αικατερίνης Τζιτζικώστα Προέδρου της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής UNESCO.
Επίσης σημαντικό ρόλο έπαιξε, η εξαιρετική δουλειά, από τα στελέχη της Αναπτυξιακής Ηρακλείου καθώς και η μελετητική ομάδα, που συνέταξαν τον φάκελο, προκειμένου να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα.
Αυτό που χρειάζεται από εδώ και στο εξής είναι να αξιοποιηθούν από τον κόσμο όλο της ευρύτερης περιοχής, τα οφέλη που θα έχουν και οι δρόμοι που ανοίγονται.
Ο Σύνδεσμος σε όλη αυτή τη προσπάθεια θα είναι παρών με δράσεις που θα στηρίζουν και θα υποστηρίζουν την ανάπτυξη της περιοχής. Το αμέσως επόμενο διάστημα προγραμματίζουμε ημερίδες ενημερωτικές, (σε συνεργασία με την Ελληνική Εθνική Επιτροπή «Άνθρωπος και Βιόσφαιρα») που θα αφορούν την ενημέρωση του κόσμου, στις υποχρεώσεις, αλλά και τα οφέλη που θα έχουν.
Είναι σημαντικό να γίνουν όλοι κοινωνοί του εγχειρήματος. Είναι ο μόνος τρόπος για να αποκομίσουν το σύνολο των ωφελημάτων από την ένταξη της περιοχής στην UNESCO.

Για ποιο λόγο εντάχθηκε η περιοχή των Αστερουσίων στο Παγκόσμιο Δίκτυο Αποθεμάτων Βιόσφαιρας;
Για λόγους, που δεν μπορούμε, χωρίς να παρακινδυνεύσουμε τον προσδιορισμό τους, τα Αστερούσια υπήρξαν όλες τις ιστορικές περιόδους ΙΕΡΑ!
Ήταν το όρος Δίκτυ των Μινωιτών, το ιερό όρος των κλασικών και το Άγιο όρος των Χριστιανών Ελλήνων.
Το ίδιο το όνομα Αστερούσια, με το οποίο είναι σήμερα γνωστό, συνδέεται τόσο με την προελληνική όσο και με την Ελληνική θρησκεία, αφού άλλοι το συνδέουν με τον θεοποιημένο Αστερίωνα, γιο του Μυθικού βασιλιά Μίνωα και άλλοι με μία λησμονημένη λατρεία του Διός Αστερίωνα.
Μεγάλη ευλογία για τα Αστερούσια υπήρξε το πέρασμα του Αποστόλου Παύλου, που κήρυξε και ίδρυσε την Εκκλησία της Κρήτης.
Ο Απόστολος Παύλος, πάτησε 2 φορές στα Αστερούσια. Η πρώτη φορά αφορά το γνωστό ναυάγιό του και την παραμονή στους Καλούς Λιμένες. Η αναφορά και μόνο του γεγονότος στην Καινή Διαθήκη θα αρκούσε για να καταστήσει τον τόπο ΙΕΡΟ!

Αιώνες μετά, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, όπου κάθε χριστιανός, ανεξαρτήτου δόγματος, μνημόνευε το βιβλικό αυτό χωριό στα Αστερούσια, προχαλκηδόνιοι, ρωμαιοκαθολικοί ορθόδοξοι και προτεστάντες, μπορεί να αγνοούσαν που πέφτει η Κρήτη, αλλά στις προσευχές και την λατρεία τους μνημόνευαν τους Καλούς Λιμένες, την Λασαία, τα Αστερούσια…

Έχουμε όμως και άλλη μία επίσκεψη στην Κρήτη που δεν συμπεριλαμβάνεται στις πράξεις των Αποστόλων, αλλά υπαινίσσεται στην προς Τίτο Επιστολή. Όλοι οι ερευνητές των γραφών αποδέχονται ότι ο Παύλος και πάλι μέσω των γνώριμων του Αστερουσίων, επισκέφθηκε την πρωτεύουσα της Κυρηναϊκής Γόρτυνα, κατά την τέταρτη αποστολική περιοδεία του, όπου εγκατέστησε τον Τίτο ως πρώτο Επίσκοπο Κρήτης.
Θρύλοι σε όλα τα Αστερούσια διασώζουν την μνήμη του κοσμοϊστορικού περάσματος, συνοδευόμενη με σειρά ναών ή αρχαιολογικών λειψάνων (Παρανύφοι, Καματερά, Οδηγήτρια, Αϊ Γιάννης, Μέλικα κλπ).
Τελευταία σοβαρός ερευνητής της Αγίας Γραφής ταυτίζει το βιβλικό τοπωνύμιο «Σαλμωνήν» με ομόηχη και ομόριζη τοποθεσία τω Καπετανιανών. Δεν έχει γίνει ακόμα η επίσημη ανακοίνωσή της και γι’ αυτό δεν την αναφέρουμε. Ο σπόρος του κηρύγματος του Αποστόλου των Εθνών βρήκε κατάλληλο έδαφος στα Αστερούσια. Οι κάτοικοί του ασπάστηκαν αμέσως τον Χριστιανισμό. Ήδη τον 13ο αιώνα έχουμε μαρτυρία, ότι κάτοικοι των ακμαίων πόλεων των Αστερουσίων, παρά τους φοβερούς διωγμούς των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων, ακολουθούσαν με σθένος την Νέα θρησκεία, θυσιάζοντας ακόμα και την ζωή τους. Πρόκειται για τον παγκόσμιο Άγιο Πόμπιο από την Λεβήνα, που με το τίμιο αίμα του σφράγισε την πρώτη σελίδα της Χριστιανικής πλέον πορείας του Ιερού βουνού.

Μετά την παύση των διωγμών η συσσωρευμένη ένταση των Χριστιανών ξεχύνεται ορμητικά. Σε όλα τα παράλια των Αστερουσίων κτίζονται πολυάριθμες και λαμπρές βασιλικές. Κτίρια πολυδάπανα, που απαιτούσαν ισχυρό ιερατείο και μία ακμαία Χριστιανική κοινότητα.
Λαμπρές παλαιοχριστιανικές βασιλικές έχουν εντοπιστεί σε όλη την νότια ακτή, αλλά και σε ιστορικές τοποθεσίες των υπολοίπων Αστερουσίων. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις περιπτώσεις της Ράξου, των Αγίων Συλυχιανών, του Αγίου Κύριλου, των Καλών Λιμένων, του Λέντα, του Βαθμού, των Τριών Εκκλησιών, του Τσούτσουρα, του Χάρακα, των Καστελιανών……
Κατά την πρώτη Βυζαντινή περίοδο τα Αστερούσια συσχετίστηκαν με μεγάλους Αγίους της Εκκλησίας μας. Και πάλι επιγραμματικά και ενδεικτικά αναφέρουμε τους Επισκόπους Κύριλλο. Ευμένιο, Ευτυχιανό και μια μεγάλη σειρά οσίων μορφών. Κορυφαίος όλων αναδείχτηκε ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης, που συνήθιζε να καταφεύγει στα Αστερούσια για να ησυχάσει και να εμπνέεται. Μάλιστα λέγεται, ότι συνέταξε εδώ το κορυφαίο έργο του «Τον ΜΕΓΑΛΟΚΑΝΟΝΑ» και ακούστηκε για πρώτη φορά το «ψυχή μου, ψυχή μου, ανάστα, τι καθεύδεις;»

Από τα Αστερούσια ξεκινά ο Επανευαγγελισμός της Κρήτης κατά την Β’ Βυζαντινή περίοδο. Στην Ράξο θα ακούσει την θεϊκή Φωνή ο Ιωάννης, που θα του δώσει την εντολή να ανακαλύψει τους τάφους των Αγίων, τον κρίκο δηλαδή που θα τον συνδέσει με το αποκομμένο παρελθόν, για να μπορέσει να ξεκινήσει το θεάρεστο έργο του. Όμως οικιστικά τα Αστερούσια δεν ανέκαμψαν, όλος ο ορεινός όγκος, θα μείνει έρημος και ο μοναχισμός θα γνωρίσει σε όλες του τις μορφές την μεγαλύτερή του ακμή.

Τα Αστερούσια είναι πλέον το ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ. Αναχωρητές που επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας γνωστοί και ως «Αγιάκια». Παράλληλα αναπτύσσεται και ο οργανωμένος μοναχισμός με σημαντικότερο το μοναστήρι των Αγίων Ευτυχιανών.

Το κορυφαίο όμως επίτευγμα του μοναχισμού των Αστερουσίων, με ασύλληπτες διαστάσεις στην εξέλιξη του, είναι η Νοερά και μόνη αυθεντική προσευχή, που επιλέγεται και «καρδιακή», επειδή στοχεύει να οδηγήσει το νου στην καρδιά. Οι πρώτοι σπόροι εντοπίζονται στο Μοναστήρι του Βαθμού, βλάστησαν και καρποφόρησαν στο Μοναστήρι του «Κύριε Ελέησον» και από εκεί σε όλα τα Αστερούσια. Πληροφορίες μπορούμε να αντλήσουμε από το βιβλίο του Οσίου Γρηγορίου του Σιναΐτου. Ο όσιος Γρηγόριος βρέθηκε στα Αστερούσια τον 14ο αιώνα, όταν οι Αντιρρητές θεολόγοι άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω από τον Κόφινα. Μάλιστα ένας εξ’ αυτών, ο Ιωσήφ Βριένιος, συνοδοιπόρος του Φιλαγρίου, ο οποίος συνέταξε και τον ορισμό της Νοεράς προσευχής. Ο όσιος Γρηγόριος συνάντησε στα Αστερούσια τον Αρσένιο και πολλούς άλλους Άγιους ασκητές, από τους οποίους διδάχτηκε τον «θεωρητικόν βίον», την «νήψιν» και την «καθαράν προσευχήν» την οποία μετέφερε στο Άγιο Όρος και την τελειοποίησε σε τρία στάδια.

Αποτέλεσμα της Νοεράς προσευχής ήταν το μεγάλο πανορθόδοξο κίνημα του ΗΣΥΧΑΣΜΟΥ, η άνθιση του ΑΣΚΗΤΙΣΜΟΥ και η ΝΗΠΤΙΚΗ ΜΥΣΤΙΚΗ θεολογία. Αν σήμερα η Αγία Πολιτεία του Άθωνα μπορεί να πει κάτι στην ψυχή των κατοίκων και των επισκεπτών της, αυτό οφείλεται στην Νοερά προσευχή που μεταλαμπαδεύτηκε από το Άγιο όρος της Κρήτης.

Την περίοδο της Βενετοκρατίας, δημιουργήθηκε στην Κρήτη μία νέα κατάσταση με την ιδιότυπη και καταναγκαστική ουνία που επέβαλε το Βατικανό, που οδήγησε λαμπρούς κληρικούς να αναζητήσουν χώρο δράσης στα έρημα και απομακρυσμένα Αστερούσια. Οι Κατακτητές και κυρίως το Βατικανό σκέφτηκαν ότι ο μόνος τρόπος να ελέγξουν τους Κρήτες, ήταν να τους αλλοιώσουν το εθνικό φρόνημα. Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό ήταν, να τους αποκόψουν από την Ορθοδοξία. Έτσι απαγόρευσαν την παρουσία Ορθοδόξων Ιεραρχών στην Κρήτη. Στην θέση τους τοποθέτησαν ρωμαιοκαθολικούς επισκόπους, με τον ίδιο τίτλο και την ίδια διαδικασία. Οι Κρήτες ήταν υποχρεωμένοι να μνημονεύουν τον Πάπα της Ρώμης και όχι τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο επέτρεψε σε απλούς μοναχούς να εγκατασταθούν στην Κρήτη και αυτοί να καθοδηγούν τους Ορθοδόξους Κρήτες. Έτσι εμφανίστηκαν στην Κρήτη οι λεγόμενοι αντιρρητές θεολόγοι, οι οποίοι ήταν πολύ μορφωμένοι και αργότερα θα στελεχώσουν όλη την ορθοδοξία. Κορυφαίος όλων ήταν ο μοναχός Ιωσήφ Φίλαγρης ή Φιλάγριος, ο οποίος καταγόταν από τον Χάνδακα. Σε αυτόν έδωσε το Πατριαρχείο τον τίτλο του «Διδασκάλου και Δικαίου Κρήτης», ένας απλός μοναχός, που όμως αναλάμβανε αρμοδιότητες αντίστοιχες ενός επισκόπου, αφού είχε σκοπό να διδάξει και να διαφυλάξει την πίστη, την γλώσσα και την Εθνική ταυτότητα των Κρητών. Δεν μπορούσε όμως να επιτελέσει το έργο του στην πρωτεύουσα της Κρήτης, καθώς η Βενετική διοίκηση και ο στρατός δεν θα επέτρεπαν ποτέ κάτι τέτοιο. Έτσι στα μέσα του 14ου αιώνα εγκατέλειψε την πόλη και εγκαταστάθηκε στα Αστερούσια. Στο Λουσούδι «κάτω από τον Κόφινα» ένα μέρος δυσπρόσιτο και απομακρυσμένο, όπου δεν είχε κανείς λόγο να τον προσεγγίσει ίδρυσε την Μονή των Τριών Ιεραρχών, όπου εγκαταστάθηκε αυτός και σημαντικός αριθμός μαθητών, τους οποίους δίδασκε, για να μπορέσουν να σκορπιστούν στη συνέχεια στην Κρήτη και να συνεχίσουν το έργο του. Στη σχολή αυτή του Φιλάργιου διδάσκονταν φιλοσοφία, ρητορική, γραμματική, δογματική, παροιμίες, λόγια σοφών. Ιδιαίτερη όμως βαρύτητα, έδινε στους αρχαίους συγγραφείς και κυρίως στον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη.

Η δραστηριότητα αυτή του Φιλαργίου, είναι ανυπολόγιστης σπουδαιότητας. Όταν όλη η Ευρώπη βρισκόταν στον Μεσαίωνα, ένας μοναχός στα απομακρυσμένα Αστερούσια δίδασκε, σχολίαζε και διέδιδε τον Αριστοτέλη.
Για δεύτερη φορά διακόπτεται η λαμπρή πορεία. Οι Οθωμανοί θα κατακτήσουν την Κρήτη διακόπτοντας την Κρητική Αναγέννηση και καταστρέφοντας ότι είχε δημιουργήσει. Τα Αστερούσια θα γίνουν πεδίο μάχης καθώς σε αυτά θα καταφύγουν οι τελευταίοι υπερασπιστές, κρυμμένοι μέσα στην πυκνή βλάστηση των πολύπτυχων βουνών. Για δέκα συνεχόμενα χρόνια σύμφωνα με τα χρονικά της εποχής, οι Τούρκοι θα καίνε τα δάση των Αστερουσίων, απογυμνώνοντας τα, για να μπορούν έτσι να ελέγξουν τους Χαΐνιδες. Τα μοναστήρια καταστρέφονται. Παραμένουν μόνο δύο μοναστήρια των Απεζανών και της Οδηγήτριας, τα οποία θα γνωρίσουν μεγάλη ακμή με διάφορες διακυμάνσεις. Τον 19ο αιώνα ο μοναχισμός των Αστερουσίων θα πάρει άλλη μορφή. Ο μοναχός θα εγκαταλείψει τον κανόνα, θα πάρει το όπλο και θα γίνει πολεμιστής. Είναι η εποχή που στα μοναστήρια μόνο των Αστερουσίων, καταφεύγουν όσοι δεν μπορούν πλέον να ανεχθούν τον κατακτητή. Ο μοναχισμός γίνεται πράξη αντίστασης. Οι καπετάνιοι μοναχοί θα λάβουν μέρος και μάλιστα σε επιτελικές θέσεις σε όλες τις μεγάλες επαναστάσεις.

Κορυφαία περίπτωση αποτελεί και πάλι ο Αστερουσιανός Ιωάσαφ Μαρκάκης, ο θρυλικός Ξωπατέρας, ο οποίος θα δώσει στην Μονή Οδηγήτριας την πιο παράδοξη μάχη της ιστορίας. Ένας εναντίον χιλιάδων!

Την κατάσταση αυτή ήρθαν να επαναφέρουν στην πρέπουσα τάξη οι αυτάδερφοι μοναχοί Παρθένιος και Ευμένιος Χαριτάκης. Δύο μεγάλοι Άγιοι, που πέρασαν όλη τους τη ζωή στα Αστερούσια, καταλήγοντας στην μονή Κουδουμά, την οποία και επανίδρυσαν.
Τον 19ο αιώνα αναδείχτηκαν επίσης και άλλες Άγιες μορφές στα Αστερούσια όπως τον κοιμηθέντα προ ολίγων ετών Θεόδωρο στο Κεφάλι και τον Όσιο Ευμένιο Σαριδάκη.
Εκείνο όμως που συγκινεί στα Αστερούσια, δεν είναι η ιστορική αναδρομή στην ιερή τους ιστορία, αλλά η διαχρονικότητα της. Πως δηλαδή τελετές Μινωιτών επιβίωσαν ως τις μέρες μας, όχι ως φολκλορικά δρώμενα, αλλά ως καθημερινή πράξη, καθώς δεν χουμε να κάνουμε με αναβιώσεις, αλλά με αυθεντικές επιβιώσεις αρχαίων συνηθειών που άντεξαν στο χρόνο και που η κάθε διαδοχή θρησκεία το αποδεχόταν και το ενέτασσε αρμονικά στο τελετουργικό της.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Θεανώ Βρέντζου Σκορδαλάκη γεννήθηκε στο Χαράκι Μονοφατσίου και κατάγεται από πολύτεκνη αγροτική οικογένεια. Είναι παντρεμένη με το Μιχάλη Σκορδαλάκη και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, τον Μάρκο και τον Μανώλη. Έχει σπουδάσει λογιστικά.
Είναι πρώην Αντιπεριφερειάρχης Κρήτης (Πρωτογενή Τομέα & Κοινωνικής Πολιτικής) και Πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας των Αστερουσίων.
1983-2010: Η επαγγελματική της δραστηριότητα συνδέεται με την ανάπτυξη και την ανοδική πορεία της εταιρείας σούπερ μάρκετ Χαλκιαδάκης, στην οποία εργαζόταν ως διευθυντικό στέλεχος.
2002-2010: Εκλέγεται στο Δήμο Ηρακλείου δημοτική σύμβουλος με επιτυχία ανάμεσα στις πρώτες θέσεις.
2011-2019: Αντιπεριφερειάρχης Κρήτης με καθοριστική συμβολή στον πρωτογενή τομέα με την δημιουργία της Αγροδιατροφικής Σύμπραξης, την δημιουργία του ενιαίου σήματος ποιότητας και εντοπιότητας των Κρητικών προϊόντων «Κρήτη, Γενέτειρα Αξιών» και σημάτων ποιότητας της Κρητικής Κουζίνας και των επισκέψιμων Οινοποιείων.
Διατέλεσε Πρόεδρος του δικτύου Ευρωπαϊκών Περιφερειών AREPO, το οποίο ως κύριο αντικείμενο έχει την προώθηση και προστασία των προϊόντων ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ, ΠΓΕ και ΕΠΙΠ) και εκπονήθηκε για πρώτη φορά ολοκληρωμένος Στρατηγικός Σχεδιασμός της Περιφέρειας Κρήτης για το Πρωτογενή Τομέα.
Συνέβαλε αποφασιστικά στη μελέτη της επαναλειτουργίας της Γεωργικής Σχολής Μεσσαράς, στη δημιουργία και λειτουργία του πρώτου Κέντρου Γαστρονομίας στην Αργυρούπολη Ρεθύμνου.
Με δικές της ενέργειες ολοκληρώθηκε και παρουσιάστηκε στο Περιφερειακό Συμβούλιο ο Περιφερειακός Σχεδιασμός για την στήριξη, την προβολή και προώθηση του Κρητικού Ελαιόλαδου σε συνεργασία με όλους τους συναρμόδιους φορείς.
Με πρωτοβουλία της ανατέθηκε, ολοκληρώθηκε και κατατέθηκε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ο φάκελος για το Κρητικό Ελαιόλαδο προκειμένου να αναγνωριστεί ως ΠΓΕ Κρήτης.
Ανέλαβε πρωτοβουλίες για την θεσμοθέτηση της υπουργικής απόφασης 4912/120862/05.11.2015 που αφορά στην πιστοποίηση των προϊόντων των μικρών παραγωγών (Οικοτεχνία).
Με δικές της ενέργειες ολοκληρώθηκε, παρουσιάστηκε και κατατέθηκε στα αρμόδια στελέχη της UNESCO, η μελέτη για την ένταξη της ευρύτερης περιοχής των Αστερουσίων στο πρόγραμμα Άνθρωπος και Βιόσφαιρα της UNESCO.
Πρωτοστάτησε στον τομέα της Κοινωνικής Πολιτικής, με την θεσμοθέτηση του Κοινωνικού Παντοπωλείου, την δημιουργία και λειτουργία Κοινωνικού Φροντιστηρίου σε επίπεδο Κρήτης, με υποστηρικτικές δράσεις για Άτομα με ειδικές δεξιότητες, για τα παιδιά και την τρίτη ηλικία. Διοργανώθηκαν δράσεις σε συνεργασία με τους Δήμους, εθελοντές γιατρούς και νοσηλευτές του Ερυθρού Σταυρού όπου εξετάστηκαν δωρεάν εκατοντάδες συνάνθρωποι μας.
Το 2018 έλαβε το βραβείο «BRAVO SUSTAINABILITY» για την Κοινωνική Πολιτική της Περιφέρειας Κρήτης.
ΠΗΓΕΣ :https://cretanbusiness.gr/, youtube.com, https://cyclingcreta.gr/asterousia-mountains/?lang=el

Βιώσιμες Κυκλάδες- Βιώσιμες Κυκλάδες από την θεωρία στην πράξη (video)

Η επείγουσα σημασία που έχουν συντονισμένες δράσεις φορέων πολιτείας, επιχειρήσεων και πολιτών στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προκλήσεων είναι αναγνωρισμένη από την διεθνή κοινότητα[1][2][3]. Ένα καλύτερο μέλλον για την ανθρωπότητα απαιτεί βαθιές αλλαγές στη νοοτροπία και την συμπεριφορά μας. Ειδικά στην Ελλάδα, λόγω τόσο γεωγραφικής θέσης όσο και του μοντέλου ανάπτυξης, είναι αυξημένη η επιτακτικότητα ανάδειξης και αντιμετώπισης των θεμάτων που προκύπτουν τα οποία είναι ως επί το πλείστον πολυ-επίπεδα. Επιλογές που λαμβάνονται τώρα επηρεάζουν την μέσο-μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της χώρας τόσο ως συνεκτική κοινωνία όσο και ως υγιής οικονομία.

Η «διαμάχη» μεταξύ ανάπτυξης και βιωσιμότητας είναι ακριβώς ένας τέτοιος τομέας, του οποίου μάλιστα η σημασία θα αυξάνει χρόνο με χρόνο, ανεξάρτητα από μεμονωμένες ενέργειες επί μέρους χωρών μιας και το ζήτημα είναι παγκοσμίου κλίμακας. Η «Πρωτοβουλία για τη Δημοσιογραφία» θεωρεί πως θέματα Κλιματικής Κρίσης και Βιώσιμης Ανάπτυξης έχουν υπαρξιακή σημασία αλλά μέχρι στιγμής το κοινό και η Πολιτεία δεν έχει δείξει σημάδια οτι το συνειδητοποιεί στο επίπεδο που αντιστοιχεί στην πραγματικότητα.

Έχοντας τη δυνατότητα να αντλεί από ένα pool έμπειρων ερευνητών αλλά και νέων δημοσιογράφων και έχοντας συλλέξει τεχνογνωσία σε σύνθετες δημοσιογραφικές ενέργειες όπως το «Παρατηρητήριο για το Μάτι» και ενέργειες κινητοποίησης και καταγραφής όπως το Yourstory (Παραδείγματος χάριν, με το έργο YourStory@Melissa), η «Πρωτοβουλία για τη Δημοσιογραφία» είναι στην ιδανική θέση να αναδείξει θέματα καθολικού ενδιαφέροντος αλλά χαμηλής μέχρι στιγμής επιδραστικότητας σε μια κοινωνία η οποία έχει ανάγκη από ουσιαστική ενημέρωση.

Στην πράξη, το πρόγραμμα «Βιώσιμες Κυκλάδες» πρόκειται για μία έρευνα με ορίζοντα 18 μηνών (με προοπτική επέκτασης) το περιεχόμενό της οποίας θα είναι διαθέσιμο, καθώς παράγεται, στο κοινό και στα Μέσα για αναδημοσίευση. Ταυτόχρονα, τακτικές οργανωμένες ενέργειες εμπλοκής των κατοίκων θα βοηθήσουν στο να αναδειχθούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα θέματα που αφορούν την τοπική κοινωνία και κατά προέκταση τα γενικότερα θέματα βιώσιμης ανάπτυξης που αφορούν τον γενικότερο πληθυσμό. Με ρεπορτάζ, συνεντεύξεις και αφιερώματα, οι «Βιώσιμες Κυκλάδες» θα παρακολουθούν, καταγράφουν και θα προβάλλουν χειμώνα-καλοκαίρι πως αντιμετωπίζονται θέματα περιβάλλοντος, ανάπτυξης και φέρουσας ικανότητας από την τοπική κοινωνία, τους οικονομικούς παράγοντες, την αυτοδιοίκηση και την κεντρική κυβέρνηση.

 

Η ΑΜΚΕ «Πρωτοβουλία για τη Δημοσιογραφία» πραγματοποίησε εκδήλωση με θέμα «Βιώσιμες Κυκλάδες: Από τη θεωρία στην πράξη» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, με την παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας και εκπροσώπων των Κομμάτων.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε συζήτηση για τα οφέλη και τους κινδύνους του τουρισμού, με εστίαση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το νησιωτικό σύμπλεγμα του Νοτίου Αιγαίου στην εποχή του υπερτουρισμού, μεταξύ του Γιώργου Βερνίκου, Γ.Γ. του ΣΕΤΕ και του Δημήτρη Καραβέλλα, Γεν.Δ/ντή της WWF Ελλάς, με συντονιστές τους δημοσιογράφους Γιάννη Παλαιολόγο και Τάσο Τέλλογλου.


Ο κ. Γιώργος Βερνίκος, μεταξύ άλλων, ανέφερε τα εξής:

Το 2023 επιβεβαίωσε ότι ο ελληνικός τουρισμός αποτελεί την ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας με 34 εκατ. αφίξεις και άμεσο εισπραττόμενο συνάλλαγμα 20,5 δισ. ευρώ. Και πράγματι, ο ελληνικός τουρισμός, μαζί με τη ναυτιλία και τις εξαγωγές, αποτελούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας για τη διατήρηση του βιοτικού μας επιπέδου και συμβάλουν σημαντικά στην ανάπτυξη πολλών άλλων τομέων της οικονομίας.

Ο τουρισμός σαν οικονομική δραστηριότητα βαδίζει χέρι-χέρι με το περιβάλλον, την πολιτισμική μας κληρονομιά, την τοπική παραγωγικότητα και την ταυτότητα των προορισμών.

Ήρθε η ώρα που η κοινωνία των πολιτών, περιλαμβανομένων των ΜΚΟ -ιδιαίτερα των περιβαλλοντικών- και των κοινωνικών εταίρων, να ενώσουμε σε μία κοινή κατεύθυνση τις φωνές μας και την πίεση για ρεαλιστικά μέτρα, που θ’ αντιμετωπίζουν τις άμεσες προκλήσεις με κορυφαία την κλιματική αλλαγή, αλλά και την υιοθέτηση πρακτικών που προαπαιτούνται για μία βιώσιμη ανάπτυξη.

Επί χρόνια προσπαθούμε να πείσουμε για πολιτικές πρωτοβουλίες, αλλά κυρίως την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τον επιχειρηματικό κόσμο, να έχουν στο νου τους ότι η ανάπτυξη όλων των επιπέδων, περιλαμβανομένου και του τουριστικού προϊόντος, πρέπει να βασίζεται στην κοινωνικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη ανάπτυξη. Αυτό είναι ένα θέμα όχι μόνο δεοντολογικά και ηθικά απαραίτητο στον πλανήτη για τις επόμενες γενιές, αλλά πλέον σημαντικότατο για τη βιώσιμη ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος γιατί αποτελεί και συνειδητή επιλογή των σημερινών καταναλωτών και ταξιδιωτών. Η διαμόρφωση ενός βιώσιμου και περιβαλλοντικά υπεύθυνου τουριστικού προϊόντος αποτελεί μονόδρομο, αν θέλουμε ο ελληνικός τουρισμός να συνεχίσει τη θετική του πορεία και το brand «Ελλάδα» να διατηρηθεί στην κορυφή.

Ιδιαίτερα το νησιωτικό σύμπλεγμα του Νοτίου Αιγαίου αντιμετωπίζει σύνολο προκλήσεων, που είναι συνδεδεμένες με τον τουρισμό, που αποτελεί και τη βασική πηγή εισοδήματος. Τα νησιά μας έχουν επωφεληθεί από την τουριστική ανάπτυξη. Κυριολεκτικά ο τουρισμός έχει σώσει τα νησιά -και ιδιαίτερα τα μικρότερα- από την ερήμωση και τη μετανάστευση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι απ’ όλες τις Περιφέρειες της χώρας μας, η Περιφέρεια του Ν. Αιγαίου είναι η μόνη Περιφέρεια που παρουσιάζει αύξηση πληθυσμού την τελευταία δεκαετία κατά περίπου 6%. Παρόλο που ο πληθυσμός στα νησιά μας υπολείπεται ακόμα κατά πολύ από τους προηγούμενους κύκλους οικονομικής ανάπτυξης -όπου είχαμε πολύ μεγαλύτερους πληθυσμούς- ενδεικτικά αναφέρω ότι το Καστελόριζο στις αρχές του 20ου αιώνα είχε 12-14.000 μόνιμους κατοίκους και σήμερα έχει 594 και η ίδια περίπου αναλογία ισχύει για όλα τα μικρά νησιά. Ακόμα και η Σίφνος πριν 100 χρόνια είχε το διπλάσιο πληθυσμό απ’ όσο έχει σήμερα.

Ενόψει βέβαια της τουριστικής περιόδου υπάρχουν θέματα προς συζήτηση, όπως η «φέρουσα ικανότητα» των νησιών και ο υπερτουρισμός. Τα θέματα αυτά όταν τίθενται μονοθεματικά δεν βοηθάνε στο ν’ αντιληφθεί κανείς την πραγματική διάστασή τους. Συγκεκριμένα, το θέμα της «φέρουσας ικανότητας», όπως την προσδιορίζει η νομοθετική βάση των διατάξεων του Νόμου 4964/2022, είναι διαφορετικό απ’ ότι χρησιμοποιείται συνήθως στην αρθρογραφία από μη ειδικούς. Στην πραγματικότητα, όλες οι επιμέρους περιοχές της χώρας μας υπολείπονται κατά πολύ από τους δείκτες που είναι υπό διαμόρφωση βάσει του νόμου για τα όρια της «φέρουσας ικανότητας», σε σύγκριση πάντα με παρόμοιους προορισμούς. Επίσης τα έργα υποδομής και η τεχνολογία αυξάνουν, σε κάθε περίπτωση, συγκεκριμένους δείκτες της «φέρουσας ικανότητας».

Για τον υπερτουρισμό, μία παρενέργεια που απασχολεί ιδιαίτερα πετυχημένους τουριστικούς προορισμούς και τις τοπικές κοινωνίες, υπάρχει γόνιμη συζήτηση για τους περιορισμούς που πρέπει να τεθούν με βάση τη διεθνή εμπειρία, την αποφυγή λαθών, τη βελτίωση των υποδομών και τη σωστή διαχείριση του προορισμού. Δεν θα κουραστώ βέβαια να επαναλαμβάνω σε όλους τους τόνους ότι βασικά θέματα της βιώσιμης ανάπτυξης, όπως η διαχείριση του νερού, των απορριμμάτων, της αποχέτευσης, κλπ., έχουν σχέση με την παιδεία, την αγωγή, τη δημόσια υγεία, τη νομιμότητα και την κοινή λογική. Και πραγματικά θλίβομαι όταν συναντώ τοπικές κοινωνίες που δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει τις βασικές αυτές αρχές βιωσιμότητας ή την πλήρη ανεπάρκεια κρατικών υπηρεσιών κάθε επιπέδου για τα αυτονόητα.

Ο ΣΕΤΕ -που η βιώσιμη ανάπτυξη είναι κεντρική στρατηγική του- εργάζεται καθημερινά για να βοηθήσει τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ν’ ανταπεξέλθουν στην επιτακτική βιώσιμη μετάβαση. Προς την κατεύθυνση αυτή δημιουργεί ψηφιακή πλατφόρμα αυτοαξιολόγησης ΣΕΤΕ, προκειμένου να διευκολύνει την πρόσβαση στην πράσινη χρηματοδότηση, τη δυνατότητα πιστοποίησης πράσινης μετάβασης και τη διαδικασία αυτοδέσμευσης, εκπαίδευσης, διευκολύνοντας τη μετάβαση.

Θέλουμε να επιβραβεύουμε κάθε βαθμίδα μετασχηματισμού σύμφωνα με διεθνή πρότυπα με βάση τη δέσμευση, τη μέτρηση, τη στοχοθέτηση, τη δημιουργία αλυσίδας αξίας και την αριστεία. Ενισχύουμε στρατηγικούς δείκτες επιχειρηματικότητας με βάση τη βιωσιμότητα και ανθεκτικότητα, τη διαχείριση κινδύνων, την ενίσχυση φήμης δημιουργίας ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, στοχεύοντας να ενισχύσουμε τα κρίσιμα χαρακτηριστικά βιώσιμης λειτουργίας των επιχειρήσεων.

tornosnews.gr

ΠΗΓΕΣ:https://journalisminitiative.gr/posts/sustainable-cyclades-project/.youtube.com,https://www.mykonosvoice.gr/news/viosimes-kyklades-apo-ti-theoria-stin-praxi/, -,pinterest.com

Σίκινος σε κερδίζει με την πρώτη ματιά- Ο τελευταίος ψαράς (ταινία μικρού μήκους)

Σίκινος....μιά αγκαλιά ένα νησί

Με το που φτάνεις στο λιμάνι… την ερωτεύεσαι! Κάνει αμέσως αισθητή την παρουσία της. Η Σίκινος σε καλοσωρίζει με την Αλοπρόνοια, το λιμάνι του νησιού, με το μπλε και το λευκό των σπιτιών της, την αμμουδερή της παραλία, τα αλμυρίκια της.

ΛΙΝΑ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ

Αν ψάχνεις την έντονη διασκέδαση, τον πολύ κόσμο, πληθώρα επιλογών, μάλλον θα προσπεράσεις την Σίκινο. Αν όμως θέλεις να ηρεμήσεις, να γαληνέψεις από το βαρύ χειμώνα, να αποχαιρετήσεις την τρέλα της πόλης, να ανασυγκροτήσεις τις δυνάμεις σου, τότε είμαι σίγουρη πως αυτό το νησί θα το λατρέψεις. Η ψυχή μου ζητούσε ένα τόπο να ηρεμήσει από τους έντονους ρυθμούς της πόλης και των υποχρεώσεων. Η Σίκινος ήταν ένα αναπάντεχο δώρο. Ηρθε τόσο εύκολα στο δρόμο μου και χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισα να την επισκεφτώ. Η Σίκινος έχει δύο οικισμούς όλους κι όλους. Την Αλοπρόνοια που είναι το λιμάνι και τη Χώρα που αποτελείται από το Κάστρο και το Χωριό

Κι όμως, η Σίκινος, αυτό σου βγάζει… θαλπωρή! Μικρή και περιποιημένη στέκει ανέγγιχτη από τον πολιτισμό, διατηρώντας την αυθεντική ομορφιά της. Πιστή στην παράδοση, ανόθευτη, γνήσια. Τόσο απλή και όμορφη! Περπατάς τα σοκάκια της και σε κερδίζει με την απλότητά της. Η ομορφιά έτσι κι αλλιώς βρίσκεται πάντα στην απλότητα! Το νησί είναι στην κυριολεξία μια αγκαλιά. Ένα νησί… αποκάλυψη!

 Γραφικά σοκάκια με το παραδοσιακό Κυκλαδίτικο ύφος και το αγαπημένο αυτό φως των Κυκλάδων. Ακολουθείς τα καλντερίμια της μέσα στη Χώρα, πλάι στα χαμηλωμένα ασβεστωμένα σπιτάκια της, παρέα με τον αιγαιοπελαγίτικο αέρα που σου σιγοτραγουδάει και σε κάθε στροφή, κάθε ανηφοριά, το μπλε και το άσπρο ξεπροβάλουν συνέχεια μπροστά σου σε πλήρη αρμονία ανάμεσα σε πυκνές φραγκοσυκιές, ολάνθιστα γεράνια, και βουκαμβίλιες.

Εδώ ξεχνάς το αυτοκίνητο. Την Σίκινο την περπατάς. Ό,τι θέλεις, το έχεις στα πόδια σου. Αν μείνεις στο Κάστρο, θα πάρεις παρέα το βιβλίο σου και το πρωί θα γευτείς το πρωϊνό σου στην «Ηλιαχτίδα», ένα καφέ με θέα το απέραντο γαλάζιο. Θα φας στο στενό δρομάκι, στην «Κληματαριά», όπου είναι όνομα και πράμα, αφού η θέα των αμπελοκλημάτων και τα μεστά σταφύλια που κρέμονται πάνω από το κεφάλι σου, είναι χάρμα οφθαλμών. Δίπλα ακριβώς «Το Στέκι του Γαρμπή».

Ο Θοδωρής είναι τόσο πρόσχαρος και εξυπηρετικός που εκεί θα φας και ψάρι, ότι πιό φρέσκο έπιασε ο ψαράς του νησιού το πρωί. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το αιωνόβιο πεύκο, πως έχει επεκταθεί πάνω από το μαγαζί ως φυσική τέντα, χαρίζοντάς του πλούσια σκιά. Υπάρχει ένα ακόμα περιποιημένο ταβερνάκι μέσα στη Χώρα, η «Κάππαρη».

Όταν πεθυμήσεις γλυκό ή παγωτό, κάνε οπωσδήποτε μία στάση στη «Μελιτένια». Εδώ θα βρεις παγωτό φτιαγμένο από παραδοσιακό εργαστήρι και σου προτείνω ανεπιφύλακτα να δοκιμάσεις την γεύση πορτοκαλόπιτα. Το ποτάκι σου ή καλύτερα τις ρακές και τα ρακόμελά σου, θα τα πιεις στο «Ανέμελο», εκεί όπου όλο το νησί το βράδυ γίνεται μια παρέα.

Στη Σίκινο, πολύ γρήγορα θα σε μάθουν και θα τους μάθεις. Η ανθρώπινη επαφή εδώ έχει την τιμητική της. Θα προχωράς στα σοκάκια της και θα σε χαιρετούν με το μικρό σου όνομα. Το κοσμοπολίτικο στοιχείο δεν έχει φτάσει σε αυτό το νησί και οι μόνιμοι κάτοικοι που δεν ξεπερνούν τους 260, δεν θέλουν πολυκοσμία. Είναι πολύτιμη η ησυχία σε αυτό τον τόπο. Αυτό προσφέρει η Σίκινος και γι’ αυτό τόσο εύκολα προσαρμόζεσαι στους ρυθμούς αυτούς, όταν κι εσύ αυτό είναι που αναζητάς.

Αν είσαι από αυτούς που ψάχνουν τις ανοργάνωτες παραλίες με το λιγοστό κόσμο, εκεί που μπορείς να διαβάσεις με τις ώρες το βιβλίο σου, τότε όλες οι παραλίες του νησιού θα σου το δώσουν απλόχερα. Η πρόσβασή τους εύκολη είτε με αυτοκίνητο ή συγκοινωνία, είτε από μονοπάτι. Λίγες και καλές. Η Αλοπρόνοια, και το Διαλισκάρι έχουν πρόσβαση με το αυτοκίνητο, αμμουδερές παραλίες, με πλούσια σκιά από αλμυρίκια και ομπρέλες που έχει τοποθετήσει ο Δήμος Σικίνου.
                                             

Ο Αγιος Γεώργιος είναι επίσης προσβάσιμος από το οδικό δίκτυο και έχει ένα ταβερνάκι την «Αλμύρα» που μπορείς να φας και ψαράκι. Οι υπόλοιπες παραλίες είναι κρυμμένες μέσα σε ορμίσκους, αθέατες πίσω από βραχονησίδες όπως ο Μάλτας, τα Σαντοριναίικα, ο Αγιος Παντελεήμονας κι ο Αη Γιάννης όπου έχουν πρόσβαση από μονοπάτι. Πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά, όπου και να βουτήξεις!

Αν αγαπάς το περπάτημα και θέλεις να ανακαλύψεις τη Σικινιώτικη εξοχή που είναι γεμάτη από φαράγγια, απομεινάρια αρχαίων οικισμών, βυζαντινές εκκλησίες, απόμακρες παραλίες… ε, τότε φέρε μαζί σου τα αθλητικά σου, ακολούθησε τις τυπικές διαδρομές που έχει το νησί και απόλαυσέ το!

Από τα “highlights” του νησιού, το οινοποιείο Μάναλη με το εστιατόριο «Στροφιλιά» και τις προσεγμένες γεύσεις του και το βιολογικό κρασί παραγωγής, όπου σου συνιστώ ανεπιφύλακτα να επισκεφτείς. Η θέα από εκεί σου κόβει την ανάσα. Από τη μια να μη χορταίνει το μάτι σου να βλέπει τον αμπελώνα και από την άλλη να αγναντεύεις το απεριόριστο γαλάζιο ουρανού και θάλασσας. Η βραδιά που επιλέξαμε με την παρέα ήταν ιδανική. Ο αέρας είχε κοπάσει εντελώς και ξεχώριζε καθαρά απέναντι η Φολέγανδρος και η Σίφνος.

Από τη μια πλευρά, ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα έδυε και χανόταν μέσα στη θάλασσα χρωματίζοντας τον ουρανό με τα πορφυρά του χρώματα, ενώ από την άλλη, η πανσέληνος ξεπρόβαλε στον ουρανό. Μαγικό τοπίο όπου και να κοίταγες… Ιδανικός προορισμός για ερωτευμένους! Ένα από τα ωραιότερα μέρη που έχω επισκεφτεί μέχρι σήμερα. Γινόσουν τόσο εύκολα ένα με το τοπίο. Στην κυριολεξία εκεί δεν υπήρχε καμία σκέψη, ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον, βίωνες το απόλυτο «εδώ και τώρα!».

Οπωσδήποτε θα κάνεις μία στάση στην Επισκοπή, το ρωμαϊκό μαυσωλείο του 3ου αιώνα μ.Χ. που κατά τον 17ο αιώνα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό με τρούλο. Το μνημείο στέκει όρθιο μέχρι τις μέρες μας με ευανάγνωστα τα σημάδια των εποχών που του έδωσαν την επιβλητική όσο και μοναδική μορφή του.
                                    
                                                 

H Σίκινος έχει έντονο το θρησκευτικό στοιχείο και την επαφή με την παράδοση. Εδώ θα δεις το τάμα του μεγάλου μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, ένα ξωκλήσι-προσκύνημα λουσμένο στο φως, την Παναγία Παντοχαρά, ψηλά χτισμένο στη Χώρα να ατενίζει το πέλαγο. Λίγο πιο πάνω θα συναντήσεις το Μοναστήρι της Χρυσοπηγής (Ζωοδόχου Πηγής). Η θέα από εκεί είναι μαγευτική. Στην ηρεμία του τοπίου, να απολαύσεις ένα ηλιοβασίλεμα, όπου ο ήλιος δύει κατευθείαν και σβήνει μέσα στη θάλασσα. Στην κεντρική πλατεία του Κάστρου, βρίσκεται και ο ναός της Παντάνασσας, με το επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο και μια θαυμάσια συλλογή μεταβυζαντινών εικόνων της Κρητικής Σχολής.

Αν επισκεφτείς τη Σίκινο πρώτη φορά, σίγουρα θα ξανάρθεις. Την ερωτεύεσαι με την πρώτη, την βάζεις για τα καλά στην καρδιά σου! Ένα Κυκλαδίτικο νησί αποκάλυψη που σε αγκαλιάζει με κάθε της σοκάκι, κάθε της παραλία και γεμίζει την ψυχή σου με αυθεντικά χρώματα και αρώματα. Εδώ το καλοκαίρι παίρνει άλλη διάσταση, οι διακοπές στη Σίκινο βρίσκουν το αληθινό τους νόημα και το φθινόπωρο που θα ακολουθήσει, θα έχει μια πιό γλυκιά γεύση, μεστή, γεμάτη από τη θύμησή της!

Η διατήρηση της μοναδικής μας κληρονομιάς είναι συνδεδεμένη με τη προστασία του περιβάλλοντος και περνά μέσα από τα χέρια των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στη θάλασσα. Η ιστορία του Κώστα δεν είναι μοναδική. Καθημερινά χιλιάδες αλιείς στις Κυκλάδες αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανό το επάγγελμα τους αλλά και τις θάλασσές μας. Αυτή η ταινία είναι αφιερωμένη σε εκείνους.’ δήλωσαν οι δημιουργοί.

Συμμετοχές και διακρίσεις σε φεστιβάλ

International Film Festival of Larissa, Official Selection, Greece
Greek Documentary Festival DOCFEST, Official Selection, Greece
Fiorenzo Serra Film Festival, Official Selection – Italy
MoziMotion Film Festival, Official Selection – The Netherlands
GEO FILM FESTIVAL, Official Selection – Italy
Sinevizyon Film Festival, Official Selection – Cyprus
Streetside Cinema Film Festival, Official Selection – USA
International Documentary Festival of Ierapetra, Official Selection – Greece
Mediawave Film Festival, Official Selection – Hungary
DIFF, Official Selection – USA
Athens International Digital Film Festival, Official Selection – Greece
The Chaffey Review Film Festival, Official Selection – USA
Webisode Film Festival – Online/Worldwide
Ortometraggi Film Festival, Official Selection – Italy
The Lift-Off Sessions – Online/Worldwide
Cefalu Film Festival – Italy
Chania Film Festival 2019 – Greece
Semi-Finalist 9th International Film #Festival “Cinema and You” – Ukraine
Finalist Las Vegas Global Film Convention 2019 – USA
Rome Independent Prisma Film Awards Semi Finalist – ITALY
Alternative Film Festival 2018 – Best International Documentary Semi Finalist | CANADA
NUKHU Film Festival – USA

Με τη χρηματοδότηση του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αθ. Λασκαρίδη και υπό την αιγίδα του Δήμου Σικίνου.

    ΠΗΓΕΣ:https://naxostimes.gr/,youtube.com,

https://travelcyclades.gr/islands/sikinos-.greece.htmhttps://enallaktikidrasi.com/, https://carnetdevoyage.gr//

eecedestination.gr/χωριά-στη-σίκινο/

Βραβείο ποιότητας Γαστρονόμου 2024:Το μέλι από άγρια λεβάντα Σερίφου Frygana Honey

Frygana Honey: Το σπάνιο μέλι άγριας λεβάντας Σερίφου
Το μέλι από την αυτοφυή άγρια λεβάντα Σερίφου είναι ένα premium ελληνικό μέλι. Ο μελισσοκόμος Νίκος Κοκολάκης, που απέσπασε το βραβείο μελιού στα Βραβεία Ποιότητας του Γαστρονόμου παράγει ένα από τα καλύτερα του νησιού. Τι επιφυλάσσει, όμως, το μέλλον για τούτο το σπάνιο μέλι;

Βιβή Κωνσταντινίδου

Φωτογραφίες: Μιχάλης Παπάς

Αφιερωμένα στους Κυκλαδίτες παραγωγούς ήταν τα «17α Βραβεία Ποιότητας» του Γαστρονόμου. Σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας των Κυκλάδων, με διάφορες συγκυρίες να έχουν περιορίσει την ενασχόληση με τον πρωτογενή τομέα, τα Βραβεία «φώτισαν» τις εξαιρέσεις. Τους ανθρώπους που επιμένουν να παλεύουν με τη γη και με τα ζώα, που παράγουν τυριά και παραδοσιακά αλλαντικά, καλλιεργούν ντόπιες ποικιλίες, τιμούν την κυκλαδίτικη παράδοση και περιφρουρούν με πείσμα τον κυκλαδίτικο τρόπο ζωής.

Λάμπει με χρώμα χρυσαφένιο και φωτεινό. Με τα πρώτα κρύα κρυσταλλώνει στο βαζάκι του και γίνεται μια κατάξανθη βελούδινη κρέμα. Μοσχοβολάει το ολοζώντανο άρωμα της άγριας λεβάντας που πλημμυρίζει έξαλλα κάθε άνοιξη το νησί, με τα άνθη της να βάφουν με το φωτεινό μοβ χρώμα τους τις γυμνές σεριφιώτικες πεζούλες. Αυτή την ανθοφορία κυνηγούν οι μέλισσες από τα 233 μελίσσια του Νίκου Κοκολάκη, στα 400 μ. υψόμετρο στον Άγιο Παντελεήμονα. Αραδιασμένα στη σειρά, με την πλάτη στον βοριά, κόντρα στις πέτρινες πεζούλες, δίνουν αληθινή μάχη για να χαρίσουν στον φροντιστή τους το σπάνιο μέλι αγριολεβάντας Frygana, που διακρίθηκε στη φετινή τυφλή γευστική δοκιμή του Γαστρονόμου.

Κάθε άνοιξη οι μέλισσές του τρυγούν τις αγριολεβάντες, που ανθούν για μόλις δύο μήνες. Δύσκολος, αλλά κορυφαίος τρύγος. Το σπουδαιότερο, ωστόσο, είναι ότι το μέλι αυτό φτάνει στο πρώτο και μοναδικό σήμερα Συνεταιριστικό Βιολογικό Τυποποιητήριο Μελιού στις Κυκλάδες, που ιδρύθηκε το 2018 από τον προηγούμενο πρόεδρο του συνεταιρισμού, Αλέξανδρο Λιβάνιο, και βρίσκεται στη Σέριφο. Αφού περάσει από τον αυστηρότατο και εξονυχιστικό έλεγχο από το Εργαστήριο Μελισσοκομίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τυποποιείται σε μικρά βαζάκια και φτάνει σε εμάς με όλες τις υψηλές προδιαγραφές αυθεντικότητας, εντοπιότητας και κορυφαίας ποιότητας.

Ο Νίκος Κοκολάκης, μέλος του Αγροτικού Μελισσοκομικού Συνεταιρισμού Σερίφου, μαζί με λιγοστούς ακόμη συναδέλφους του πήραν το δύσκολο μονοπάτι της βιολογικής μελισσοκομίας και της συνεταιριστικής τυποποίησης. Ιδιαίτερα καθώς η μελισσοκομία τον κέρδισε σχετικά πρόσφατα, χωρίς να υπάρχει οικογενειακή παράδοση. Με σπουδές μηχανικού ήχου και μια πετυχημένη καριέρα στον χώρο, η αγάπη του για τη φύση τον ώθησε να εγκαταλείψει μια αξιόλογη θέση στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και να αναζητήσει τρόπους για μια καλύτερη ζωή. Από καθαρή τύχη και ενόσω μένει ακόμη στην Αθήνα, έρχεται σε επαφή με τον Δημοσθένη Διαμαντή, ήδη έμπειρο μελισσοκόμο στη Σέριφο, άριστο γνώστη της βιοποικιλότητας της Σερίφου και των Κυκλάδων και σημερινό αντιπρόεδρο του συνεταιρισμού, που τον μυεί στη μυστηριώδη κοινωνία της μέλισσας. Με μόλις τρία μελισσάκια αρχικά στις πλαγιές του Υμηττού, με ατέλειωτες ώρες παρατήρησης της συμπεριφοράς της μέλισσας, αλλά και με παρακολούθηση σεμιναρίων στο Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών στο Κτήμα Συγγρού, διαπιστώνει ότι η μελισσοκομία είναι γι’ αυτόν προορισμός ζωής. Παράλληλα ανακαλύπτει τον κόσμο της φωτογραφίας και με την τεχνική της μακροφωτογράφισης αρχίζει να αποτυπώνει την καθημερινότητα της μέλισσας στον Υμηττό.

Κερδίζει διάκριση σε μελισσοφωτογραφικό διαγωνισμό στη Σλοβενία και συνεργάζεται με τα ΕΛΤΑ, με τις φωτογραφίες του να μπαίνουν σε συλλεκτική έκδοση γραμματοσήμων για τη μέλισσα. Ακολουθεί η εταιρεία Apivita, στην οποία παραχωρεί το σπάνιο φωτογραφικό υλικό του. Το 2019 μετακομίζει με τα μελίσσια του στη γενέτειρα της μητέρας του, τη Σέριφο. Με καθοδήγηση του Δημοσθένη Διαμαντή, από τον οποίο, όπως λέει, έμαθε και μαθαίνει πολλά, στήνει τα μελίσσια του στις οικογενειακές εκτάσεις στον Άγιο Παντελεήμονα στις πλαγιές του Όρους, μακριά από τον μεγάλο τους εχθρό, την υγρασία. Σύντομα, αναστηλώνει τα οικογενειακά μικρά «κελιά», εποχικές αγροικίες που χρησιμοποιούσαν παλιά οι Σεριφιώτες για να είναι κοντά στα κοπάδια και τα μποστάνια τους, και δύο από αυτές τις μετατρέπει σε μελισσοκομείο και καταψύκτη για κερήθρες.

Το μεγάλο βήμα, ωστόσο, ήταν η συμμετοχή του στο τυποποιητήριο. Επιλογή δύσκολη και γεμάτη απαιτήσεις, αλλά που αποδίδει ασύγκριτα σε ποιότητα και ασφάλεια. Εδώ, ο κάθε μελισσοκόμος που αποφασίζει να γίνει μέλος, διατηρεί το δικό του brand για τα μέλια του, αλλά προηγουμένως έχει περάσει από όλες τις αυστηρά ελεγχόμενες διαδικασίες παραγωγής, τις δειγματοληψίες και τους ελέγχους από το ΑΠΘ για να μπορέσει η ετικέτα του να φέρει την πιστοποίηση από έναν φορέα με τέτοιο κύρος. Η ίδρυση του τυποποιητηρίου δεν ήταν εύκολη. Δυσπιστίες και αντιδράσεις, έλλειψη συνεργασίας και πειθαρχίας στους αυστηρούς κανονισμούς ήταν τα πρώτα εμπόδια. Όμως, όσοι μελισσοκόμοι τελικά έκαναν το βήμα μόνο κερδισμένοι βγήκαν. Οι σφραγίδες του ΑΠΘ, ο χάρτης βιοποικιλότητας, η ακριβής αναγραφή ποσοστών γυρεόκοκκου αγριολεβάντας ή θυμαριού (ανάλογα με την εποχή) στην ετικέτα, οι αναλύσεις ποιοτικού ελέγχου, όλα αυτά διασφαλίζουν τον καταναλωτή ότι αγοράζει ένα αληθινά premium και απόλυτα τίμιο μέλι. «Το σημαντικότερο με το τυποποιητήριο είναι ότι αυτό που αναγράφει η ανάλυση είναι ακριβώς αυτό που παίρνει ο καταναλωτής στο βάζο», εξηγεί ο κ. Κοκολάκης. «Είναι μια μικρή βιολογική και εκλεκτή παραγωγή που κυμαίνεται ετησίως από 300 κιλά (όπως τη φετινή, πολύ κακή χρονιά, λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας και άρα της μειωμένης ανθοφορίας) μέχρι ενάμιση τόνο σε όλο το νησί. Παραγωγή επίπονη, με τεράστιο κόστος για τον μελισσοκόμο και για την ίδια τη μέλισσα», συμπληρώνει. Το αξίζει όμως. Η άγρια, αυτοφυής λεβάντα Λαβαντούλα η στοιχάς δίνει ένα μέλι με γεύση γεμάτη γλύκα, με αψάδες προς το τελείωμα, όπως όλα τα μέλια από φρύγανα, και φίνο και ξεκάθαρο άρωμα. Μιλάμε για περιεκτικότητες γυρεόκοκκου λεβάντας που κυμαίνονται από 60 έως 90%, ποσοστά σπάνια.

Και όμως, αυτό το σπάνιο μέλι κινδυνεύει με εξαφάνιση. Η μεγάλη φωτιά που ξέσπασε το καλοκαίρι στη Σέριφο κατέκαψε μεγάλο μέρος από τους μοναδικούς μελισσότοπους λεβάντας και θυμαριού. Σε συνδυασμό με την κλιματική κρίση που επηρεάζει σοβαρά την ανθοφορία των φρυγάνων, την ανεξέλεγκτη βόσκηση αδέσποτων κοπαδιών κατσικιών που μετριούνται σε χιλιάδες, την ολοένα αυξανόμενη τουριστικοποίηση αλλά και την εν πολλοίς παράλογη νομοθεσία που αφορά τη στήριξη των μελισσοκόμων, το μέλλον της άγριας λεβάντας και του εξαίσιου ανθόμελου είναι δυσοίωνο, με τους μελισσοκόμους του νησιού να παλεύουν αβοήθητοι για την επιβίωση των μελισσιών τους. Όπως το θέτει ο κ. Κοκολάκης στην ομιλία του κατά τη βράβευσή του, «ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, χωρίς βροχή λουλούδια δεν υπάρχουν. Ωραία τα μπαράκια και οι παραλίες των Κυκλάδων, αλλά ο πρωτογενής τομέας μένει ξεχασμένος και κανείς δεν καταλαβαίνει τι σπάνιο οικοσύστημα κρύβουν οι Κυκλάδες. Καίγονται βότανα που είναι το φαγητό της μέλισσας και όμως κάποιοι θεωρούν ότι είναι ξεροί θάμνοι. Αν όμως μυρίσουν την άνοιξη με το βοριαδάκι τις αγριολεβάντες και το καλοκαίρι το θυμάρι, και δουν τις ανθισμένες πλαγιές, τότε θα καταλάβουν τι χάνεται κάθε χρόνο από τις αλλαγές στο κλίμα και τις πυρκαγιές». Η βράβευση από τον Γαστρονόμο είναι σίγουρα μια ηθική ικανοποίηση, αλλά, χωρίς έμπρακτη στήριξη από την πολιτεία, η μελισσοκομία στις Κυκλάδες κινδυνεύει με εξαφάνιση. «Θέλουμε σίγουρα στήριξη, υπάρχει μεγάλη απογοήτευση, αλλά παρ’ όλα αυτά προσπαθούμε κόντρα σε δυσοίωνες καταστάσεις να βγάζουμε αυτό το σπάνιο μέλι», καταλήγει ο κ. Κοκολάκης.

ΠΗΓΕΣ:https://www.gastronomos.gr/vraveia/vraveia-2024/frygana-honey-to-spanio-meli-agrias-levantas-serifoy/297595/, youtube.com

Αν αγαπάς την Ίο Προστάτεψέ την : Μία σημαντική απόφαση

Save Ios: Σημαντική νίκη στη δίκη για τις αυθαίρετες διανοίξεις δρόμων στις περιοχές Παπά, Τρεις Κλισιές, Πικρί Νερό & Κουμπάρα

by Χαρά Καπότου

Μια σημαντική δίκη με θετικό αποτέλεσμα για το σωματείο Save Ios διεξήχθη στη Νάξο στις 25 Ιουνίου 2025.

Η δίκη αφορούσε μεταξύ άλλων αυθαίρετες διανοίξεις δρόμων στις περιοχές Παπά, Τρεις Κλισιές, Πικρί Νερό και Κουμπάρα. Οι αυθαίρετοι δρόμοι αυτοί έχουν συνολικό μήκος κοντά στα δέκα χιλιόμετρα. Έχουν τραυματίσει και αλλοιώσει το τοπίο. Μέρος τους έχει διανοιχθεί πάνω σε ιστορικά μονοπάτια, καταστρέφοντάς τα. Μεγάλο μέρος τους επίσης έχει διανοιχθεί μέσα σε εκτάσεις χαρακτηρισμένες ως δασικές. Η διανοίξεις έχουν γίνει από τις εταιρείες γνωστών συμφερόντων και εντός των εκτάσεων που οι εταιρείες αυτές κατέχουν.

Η πρωτοβάθμια δίκη έγινε στη Νάξο τον Δεκέμβριο του 2024, όπως αναφέρει σε ανάρτηση του το σωματείο Save Ios. Στη δίκη είχαν κληθεί ως μάρτυρες και μέλη του σωματείου , καθώς το σωματείο Save Ios είχε υποβάλλει μήνυση για έναν από τους δρόμους. Το δικαστήριο επέβαλλε ποινή φυλάκισης τεσσάρων ετών σε δυο υψηλόβαθμα στελέχη των εταιρειών.

Στη συνέχεια ασκήθηκε έφεση. Η δευτεροβάθμια δίκη προσδιορίστηκε για τον Απρίλιο του 2025 και έλαβε χώρα τον Ιούνιο, μετά από δυο αναβολές. Και τις τρεις φορές μέλη του σωματείου μετέβησαν στη Νάξο, και κατέθεσαν ως μάρτυρες τον Ιούνιο που η δίκη τελικά έγινε. Το τριμελές εφετείο επέβαλλε:

Ποινή φυλάκισης τριών ετών στο ένα στέλεχος και δυόμιση στο άλλο.

Χρηματική ποινή 12000 Ευρώ στο ένα στέλεχος και 9000 στο άλλο.

Η ποινή φυλάκισης είναι χωρίς αναστολή. Μπορεί όμως να μετατραπεί σε ποινή με αναστολή με την προϋπόθεση ότι καθένα από τα δυο στελέχη πληρώσει 10000 Ευρώ στο σωματείο Save Ios για την υλοποίηση του κοινωφελούς του έργου! Η πληρωμή πρέπει να γίνει σε ένα μήνα από τη δημοσίευση της απόφασης του δικαστηρίου.

Γιατί είναι σημαντική η απόφαση

Αναγνωρίζει τη βαρύτητα και τη θρασύτητα των περιβαλλοντικών παραβάσεων από τις εταιρείες γνωστών συμφερόντων. Ποινές φυλάκισης δυόμιση και τριών χρόνων είναι βαριές, ιδιαίτερα ύστερα από την έφεση. Οι ποινές προστίθενται στο ιστορικό δικαστικών ποινών και προστίμων που έχουν επιβληθεί στις εταιρείες.

Θεμελιώνει ακόμα καλύτερα την παραβατικότητα των εταιρειών και την πλήρη απουσία περιβαλλοντικής τους συνείδησης. Αποδεικνύει παράλληλα το ψεύδος και την κενότητα των διαφημιστικών δημοσιευμάτων που οι εταιρείες υποκινούν και που τις επαινούν ως περιβαλλοντικά πρωτοπόρες, κλπ.

Αναγνωρίζει την δύσκολη προσπάθεια του σωματείου να προστατεύσει το περιβάλλον της Ίου, ενάντια σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Αναγνωρίζει επίσης την εν γένει κοινωφελή δράση του σωματείου.

Παρέχει μια σημαντική οικονομική ένεση προς το σωματείο ώστε αυτό να συνεχίσει τον αγώνα του, ο οποίος απαιτεί σημαντική νομική υποστήριξη και αντίστοιχους οικονομικούς πόρους.

Η συγκεκριμένη απόφαση δεν λύνει τα προβλήματα από την παράνομη δράση των εταιρειών

Προφανώς η απόφαση δεν λύνει—και δεν θα μπορούσε να λύσει—όλα τα προβλήματα με την παράνομη δράση των εταιρειών γνωστών συμφερόντων:

Ο κύριος υπεύθυνος και ιθύνων νους όλης αυτής της δραστηριότητας παραμένει στο απυρόβλητο, κρυπτόμενος από τη νομική δομή των εταιρειών και αφήνοντας άλλους να τρώνε τις ποινές.

Η απόφαση όντας ποινικής φύσης δεν συνεπάγεται την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος στις περιοχές που κατασκευάστηκαν οι δρόμοι. Η διαδικασία της απόκατάστασης είναι διοικητική και απαιτεί την εμπλοκή Υπουργείων και υπηρεσιών της Περιφέρειας και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με όλη την γραφειοκρατία και τις ενδεχόμενες αθέμιτες πιέσεις που αυτή συνεπάγεται. Στην περίπτωση της Κουμπάρας, όπου το σωματείο Save Ios κέρδισε τελεσίδικα το ποινικό σκέλος στον Άρειο Πάγο τον Ιανουάριο του 2024, ελάχιστη πρόοδος έχει γίνει στο θέμα της αποκατάστασης.

Σε κάθε περίπτωση η απόφαση είναι ένα σημαντικό βήμα μπροστά . Η υποχρέωση μάλιστα προς εταιρείες που επιφέρουν περιβαλλοντικές ζημιές να καταβάλλουν αποζημίωση προς περιβαλλοντικά σωματεία που προσπαθούν να αποτρέψουν τις ζημιές ή να τις θέσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης δημιουργεί σημαντικό νομικό προηγούμενο.
ΠΗΓΕΣ:https://www.facebook.com/saveios.gr/posts/1061728006126432?ref=embed_post,

https://santorinimagazine.gr/,youtube.com